જગા

તમારા વગરની જિંદગીમાં એટલી સુવિધા હતી,

કોઈ જ ન્હોતું આસપાસમાં, ઘણી જગા હતી,

એ વાતને મેં ઈશ્વરનું વરદાન માની લીધું જેમાં,

વગર વાંકની મળી મને જે કઈ પણ સજા હતી,

વિચારોનું સ્થાન જ્યારે શૂન્યતાએ લઈ લીધું,

ત્યારે સમજાયું કે આ સ્થિતિની પણ મઝા હતી,

અણી ચૂક્યાંની વેળાને હું નસીબ માનતો નથી,

આ તો કામ લાગેલી કોઈએ કરેલી દુઆ હતી,

જીવવા પર ત્યારે વિશ્વાસ આવતો નથી જ્યારે,

જગત માની બેસે કે આ તો કોઈ વારતા હતી !