ખુદને ખુદમાં ખોઈને

સૂરજને પણ નુર મળે, તારા ચહેરાની લાલિમા જોઇને,

અળગા રહેવું પરવડે નહીં, હવે ખુદને જ ખુદમાં ખોઈને.

શું કહું તારા સૌંદર્ય વિશે, તું તો રૂપ રૂપનો અંબાર છે,

ચાંદની પણ શરમાઈ હશે, આ તારા જોબનને જોઇને.

અવશેષમાં પણ તું શેષ છે, ને જીવનભર તું વિશેષ છે,

થાય જો પ્રેમાળ સ્પર્શ તારો, તો ડૂબેલો પણ આવે તરીને.

એકાદ ઘટનાની વાત નથી, પ્રેમમાં સર્જાતી ઘટમાળ છે,

વિરહની વેદના સહેવાઈ હશે, મિલનની ઘડી યાદ કરીને.

આથી વધુ તારી ઝંખના શું, તું ના હોય છતાં તું જ હોય,

નિરર્થક પક્ષપાત શા માટે, મારે પામવી તને નિષ્પક્ષ રહીને.