ખેડૂત

સજાવે અન્નથી ખેડૂત મારી રોજની થાળી,

કરે છે રાત દિવસ એક એના રક્તને બાળી.

રહે આખો દિવસ એ ખેતરે હો' ટાઢ કે તડકો,

સમયને બાંધતો એના શરીરે એ કમર વાળી.

સહુ ખાતા રહે ખોરાક સુખે ઘરમાં શાંતિથી,

એ ખાતો વૃક્ષના છાંયે હમેશાં મોલને ભાળી.

ભરેલાં પેટ કરશે ઓડકારો એ.સી.માં બેસી,

કરે આરામ એ તો આંગણામાં ઢોલિયો ઢાળી.

પડે પ્રસ્વેદ એનાથી ધરા સીંચે હમેશાં એ,

થયેલા મોલ પર એ સ્નેહ વરસાવે છે પંપાળી.

બધાં અરમાન એનાં હોય ધરતી સંગ જોડાયાં,

છતાં કરતો રહે છે કેમ હત્યા ખુદની કંટાળી.

રહ્યો એ દેશનો આધાર આદિને અનાદિથી, 

કરે ખુશહાલ સૌને એ જ સાચો છે જીવનમાળી.

કૃષિના કાયદાઓથી થયો નાખુશ અહીં ખેડૂત,

પડી છે આશ પર એની ઉઠાવો કામળી કાળી.