ઝાકળ

દિલના ખૂણા પર ઝાકળ જેમ એક વાત બેઠી છે, 

ડરેલી ગભરાયેલી છાનીમાની ચૂપચાપ બેઠી છે.

જાણશે કોઈ જો સૂરજના કિરણની જેમ, 

એવા ડરથી લપાઈ લપાઈને બેઠી છે,

ઊડી જશે એ પળવારમાં, 

એવા ડરથી સૌથી સંતાઈને બેઠી છે.

આમ તો અસ્તિત્વ નાનું અમથું છે, જાણે છે, 

તો પણ થોડું જીવવાની આશ લઈને બેઠી છે.

થઈ શકે એક સિતારો આ ભરચક આભમાં,

એવો એક પ્રયાસ લઈને બેઠી છે. 

હા, એ શબ્દોની દુનિયામાં

પોતાનો અવાજ લઈને બેઠી છે,

બંધ મુઠ્ઠીમાં પણ થોડો ઘણો,

ખુદનો પ્રકાશ લઈને બેઠી છે.