હું ક્યાં હતો!
હું ક્યાં હતો!
સ્વીકારી લીધી, હાર માની લીધી, થઈ ગઈ હતી ભૂલ,
શું કરીયે હવે સાચા જવાબનો સવાલ જ ખોટો હતો,
હવે લોકોને થોડું કહેવા જવાય કે ક્યાં ક્યાં ખોટા હતા,
એ જ આંગળી ચીંધી કહેશે આને કેટલો દેખાડો હતો,
આ તો ઝીંદગી સાહેબ સાચી ગણતરીઓય ઉંધી પડી,
ત્યારે જ તો ખબર પડે ને કે સગામાં કોણ સાચો હતો,
ફરિયાદ કરી આંગળી ચીંધી ને કેટલાય આરોપો લગાડ્યા,
અંદર જોયું ખબર પડી કે ખુદનો ગુનેગાર ખુદ જ હતો,
આંધળું અનુકરણ કર્યું, ચાલવા લાગ્યો'તો ઘેટાની સાથે,
રહી રહી ને જ ખબર પડી હું મારાથી જ વેગળો હતો,
ખિસ્સા ફંફોળ્યા ખાલી નીકળ્યા સિક્કા બેફામ નીકળ્યા,
બસ હવે રાતદિવસ એક, એ એક જ રસ્તો હતો.