હરખપદુડો થા મા

બાપ, અમથો હરખપદુડો થા મા, 

તારા શબ્દોની સોગાદ અહીં રહી જશે,

ક્યાં અહીં ભાવભીના માનવી ?

તારા દર્દ સીસકારા વનમાં વહી જશે,

લખ ભલે દર્દભર્યા આંસુથી કે ઉકળતા લોહીથી, 

આ બધુ કોઈ નહીં જુવે, આમ જ રહી જશે. 

કઠણ રાખ કાળજુ અને હાલ મૃત્યુપથે.. 

ન આપણું અહીં કોઈ, અંતે નામ પણ નહીં હશે.

મીઠા મનવાળાની ઉણપ છે "દશુ"

ના મળ્યા પોતિકા, એ વસવસો રહી જશે.