હિસાબ માંગે છે

લાગણીનો પણ લોકો તો હિસાબ માંગે છે,

જો મદદ કરે તો એનો ખિતાબ માંગે છે.

રોજ રોજ બદલાવે છે ચહેરા જે લોકો,

આયના સમક્ષ એ લોકો નકાબ માંગે છે.

મૌલવીને એથી તો ખાર છે ફકીરો પર,

એ ખ઼ુદાની સામે પીવા શરાબ માંગે છે.

છે નિયમ કેવો લોકોનો અહીં અવળચંડો,

અંધકાર આપીને આફતાબ માંગે છે.

જીંદગી ય કાવાદાવામાં જાય છે આખી,

અન્યના જીવનની ખુલ્લી કિતાબ માંગે છે.

જે જગાડે છે રાતો મારી ઊંઘ ચોરીને,

રાતભર એ જોવા મારું જ ખ્વાબ માંગે છે.

જીવતાં નથી લોકો વર્તમાનમાં તો પણ,

આખરે તો મૃત્યુ પણ લાજવાબ માંગે છે.