ચા દઉં કે કૉફી

ખેતરોથી નીચોવી લીધાં બહું બધાં નાણાં ,

તો'ય વધતી મોંઘવારીએ તે પડાવી લીધાં !

કેમનું સચવાય ઘર અને ઘરનું બારણું ,

વિચારોમાં એવા જ અટવાય સંભારણું !

સગાંની શિખામણો આવી છે ઉમટી,

જાઓ શહેરે રળવાં,તો ચાલે જીવનઘંટી !

પગનાં થાકેલાં ગોઠણ હવે હા ધરે છે,

દિલ ના કહે છતાં જાવું પડે એમ છે !

બાંધી છે પોટલી ને ઉંઘવાને બિસ્તર ,

સામાન ઘણો ચિંતાઓનો,છે મનની અંદર !

હકડેઠઠ ભરેલી ટ્રેને પછી છે ટિંગાયો ,

મજબૂર ગોઠણ,મજબૂરીથી અકળાયો !

રાત આખી વીતી ને વીતાડી પણ ગઇ ,

ને સવાર પડે પાછી ભવનો થાક દેતી ગઈ!

આંખો પછી ગાંડી થઈ શોધે કોઈ રૅકડી ,

કયારે જઉં ને કોઈ પૂછે,'ચા દઉં કે કૉફી' !