બક્ષિસ

કોઈ ગુલાબ હાથમાં જ રહી ગયું,

કોઈ ગુલાબ તેને અર્પણ થઈ ગયું !

કોઈ ગુલાબ પિતાની અર્થી જોઈ મુરજાઈ ગયું,

કોઈ ગુલાબ પતિને નત મસ્તક થઈ રડી રહ્યું !

કોઈ માતા પોતાના કલેજાના ટુકડા જોઈ રહી,

કોઈ પિતાનો ખભો તૂટી ગયો !

કોઈ બહેનની રાખડી હાથમાં જ રહી ગઈ,

કોઈ ભાઈની આંખો ગર્વથી ભીંજાય રહી !

હે કૃષ્ણ ! હેતે સ્વીકારજો આ શહીદ નવ જવાનોને,

આપી પ્રાણની બક્ષિસ જેમણે આપની જન્મભૂમિને !