ભૂલાય ન
ભૂલાય ન
બધામાં ખામી શોધવા કરતા
પોતાની ભૂલ જોતા થઈએ
ચાલ જીવનનો નવો આવિષ્કાર કરીએ,
ઋતુઓના બધા સાથે
બદલીએ પોતાની જાત
થોડું જીવીએ બીજા માટે થોડી કરીએ વાત,
સંવેદનાની કેટલી વેદના છે
એને સમજવામાં
ધરીએ હાથોમાં હાથ,
તારા આગળ એક કહેવું
અને બીજા આગળ બીજું
બદલે પોતાની વાત,
સ્વ આગળ ધરું
તો ધરું શું મારું અસ્તિત્વ
બીજાને ઉકેલવામાં ભૂલાય ન તારું અસ્તિત્વ.