આખરી મંઝિલ

આમ જીવનમાં સદા એ ખોટ છે,

ઝાંઝવા પાછળ અહીં તો દોટ છે...

જિંદગીમાં મોત આખરી મંઝિલ છે,

એ ખબર પણ છે, છતાયે ભોટ છે...

વાત એ છે, ઝેર પણ પીવું પડે,

આ તરસમાં પણ રૂપાળી ચોટ છે...

ક્યાં નગરને તોરણો બાંધવાં ?

એમનાં વસવાટ ફરતો કોટ છે...

આ દરિયામાં કદી ધીરજ નથી,

છોડને મજધાર તટ પર ઓટ છે...

ઈશ સાથે રોજનો સંવાદ છે,

આશ છે નકદી, ને હાથે લોટ છે...

સત્યની વધઘટ જરા પણ ના કરો,

થાય તો એ જૂઠની લંગોટ છે.