આભા

આપની આભા જોઇ મનમાં થાય છે,

ચાંદ ને લોકોથી અમસ્તા જુવાય છે.

સાથે રહેવાનું મન ઘણુંયે થાય છે,

આંખ ખોલું છું તો સપનું દેખાય છે.

અહેસાનોથી થઇ ગઈ તરબોળ હું,

તમ આભાનો ક્યાં કઈ પાર પમાય છે. 

આપને શું સમજાવુ ભાવનાના આ ભાવ,

આપને મનમાં ભાવ અભાવ બધુ સમાય છે.

લાખ છુપાવો આપની પ્રતિભાઓ,

તે છતાંયે આપની આભા ક્યાં સંતાય છે ?

દુઃખ સુખમા બધાને સંભાળતા, 

વેરાન રણમાં મીઠી વીરડી સમાન છો.