నేను కుచేలుడినే కానీ
నేను కుచేలుడినే కానీ
పరవశించాను నేను నీ సాహచర్యంలో
అది నా అదృష్టమనుకున్నాను
భాషలు వేరైనా భావాలు అభిప్రాయాలు ఒకటని ఆనందించాను
స్నేహమంటే ఇదీ అని నలుగురూ పొగిడేలా
చూసినవాళ్ల కన్ను కుట్టేలా ఒకే మాట మీద మనం నిలబడ్డాం
కానీ
కొద్ది రోజులకే ఏమైంది
ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు ఇక్కడ ఏమైనా జరిగిందా
ఏమో తెలీదు
ఎవ్వరూ చెప్పలేదు
నువ్వేమో మాట్లాడవు
ఏమైంది అంటే సిలబస్ లో లేని ప్రశ్నను చూసిన విద్యార్థిలా చూస్తావు
నిజమే
లోకం తీరు అంతే
స్నేహం శాశ్వతంగా ఉండడం కష్టమే
నన్ను తప్పుగా లోకం అనుకోవచ్చు
నేను ఈనాటికీ కుచేలుడినే
కానీ నువ్వు కృష్ణుడివి కాలేదే?