జ్ఞాపకం

ప్రతీ కదలిక లో నువ్వే ఉన్నావు

నా ప్రతి కలలో నూ నువ్వే రా

గుండే కొట్టుకునేది నీకోసం రా

ఎటు వైపు వెళుతూ ఉన్నా

నీకోసం వేతుకూ తూ ఉన్నా

నేరం నాదా

భారం నాదా

తీరం లేని ప్రయాణమే చేస్తున్నా

తీరె మారాలని ప్రాధన్న నే చేస్తున్నా

గాలికి తెగిన గాలిపటం లా

దారే తెలియక చూస్తూ ఉన్నా

రేయి పగలు నిదుర నే మాని

తప్పేమీ చేశానని ఆలోచిస్తున్నా

పగిలిన గుండె కి తెలుసు భారం ఎంటో

విరిగిన ఆశలకే తెలుసు భాధంటే ఎంటో

కళ్ళలో కన్నీ రూ అగను అంటోంది

కలలే నీ రూపు వీడను అంటోంది

కనుపాప కి ఈ సత్యం తెలిసేది ఎపుడు

కనీరే మిగిలే నని గుర్తించే దెపుడు

పల్లవి లేని పాటయి ఉన్నాను

రాగం లేని అనురాగం లో పెరిగాను

మూగ బోయిన గొంతుకు ఏమి తెలుసు

మదికే తగిలిన గాయం మానా లేదనీ

ఉలి చెక్కని శిల్పాన్ని నేనని

రాయిలా మారిన మనిషే అయ్యాననీ

గతం వీడని

గాయం నేనని

శూన్యం లో చూస్తున్నా

ఏదో ఆలోచిస్తున్నా

నవ్వటం మరిచి పోయిన ఓ మనిషిలా

నాతో నేనే పరిచయం లేని ఓ కథనం లా

మిగిలి పోయాను

ఒంటిరిగా ఉంటూ 

నాకే నేను దూరం అయ్యాను

జ్ఞాపకం లా మిగిలాను