ଗୁପତ କଥା

ଗଲା ସନ ରଜ ପରବ ଦିନ ;

ଦୁଇ ବାନ୍ଧବୀଙ୍କ ଭେଟ ହୋଇଗଲା

ପଚାରିଲା ଚମ୍ପା-"ଆଲୋ ଲାବଣ୍ୟ ।

କେବେଠୁଁ ହେଲୁ ଲୋ ଏଡ଼େ ସିଆଣି ;

ତୁନି ତୁନି କରି ବର ପଟେଇଲୁ

କେମିତି ଟିକେ ବି ଜାଣି ହେଲାନି ।"

"ଶୁଉଣୁ ଲୋ ଚମ୍ପା ,ଗୁମର କଥା ;

ଯୋଉ ବାଗରେ ମୋ ବାହାଘର ହେଲା

ଜାଣିଲେ ସେ କଥା ଘୁରିବ ମଥା ।

ଭାଉଜଙ୍କୁ ଦିନେ କହିଲି ଡାକି ;

ମୋ ପାଇଁ କି ଏତେ ବର ଖୋଜୁଅଛ

ପଚାରୁନା ଥରେ ତମ ଭାଇ କି ।

ଘଡ଼ିଏ ଅଟକି କହିଲେ ସିଏ ;

'ଏକଦମ ଡ୍ୟାନି ହୁରୁଡ଼ି ଯାଉଛି

ବାହାଘର ନାଆଁ ଧରିଲେ କିଏ ।'

ବେଣୀ ଛାଟୁ ଛାଟୁ କହିଲି ହସି ;

ଲୁଚି ଲୁଚି ତମେ ଯାହା କରିଛ ନା

ଚୁପଚାପ ସବୁ ଦେଖିଛି ବସି ।

ଏବେ ଯାଏ ଜମା ଜାଣିନି ମାଆ ;

ଲୁଚେଇକି ତାକୁ ଅଘଷା ପାଟିରେ

ନିତିଦିନ ତମେ ପିଉଛ ଚାହା ।

ବ୍ରତ-ଉପାସରେ ଲୁଚେଇ କରି ;

ସବୁ ମୁଁ ଦେଖିଛି,କେଡ଼େ କାଇଦାରେ

କେମିତିକା ଖାଅ କ୍ଷୀରି ଓ ପୁରି ।

ଆହୁରି ବି ତମେ ରୋଷେଇ ବେଳେ ;

କେଉଁ କେଉଁ ଖାଦ୍ୟ ଚାଖଣା କରିଛ

ଫଟୋ ଉଠେଇଛି ମୋବାଇଲରେ ।

ଜାଣିଚ ତ,ଘରେ ନ ଥିଲେ ମାଆ ;

ତମ ମାଆ ଆଉ ଭଉଣୀ ହାତରେ

ତାଆ ଝାଳ ବୁହା ଦେଇଛ ଯାହା ।

କରିଛ ଭାଇଙ୍କ ପକେଟମାର ;

ଇମିଟେସନ ଏ କହି ଠକି କରି

ଗଢ଼ିଛ ଦୁଇଟା ସୁନାର ହାର ।

ଏତେ କିସମର ଦେଖି ମୋ ତୋପ ;

ସିଆଣିଆ ବୁଦ୍ଧି ବଣା ହୋଇଗଲା

ଶୁଣିକି ଭାଉଜ ଢ଼ୋକିଲେ ଛେପ ।

ଛାନିଆରେ ନାଲି ପଡ଼ିଲା ମୁହଁ ;

କଥା ବାଆଁରେଇ କହିଲେ-' ଲାବଣ୍ୟ,

ତୁମ ଭଳି କିଏ ହୋଇବ କୁହ !

ଯେତେହେଲେ ତୁମେ ନଣନ୍ଦ ମୋର ;

ଅତି ଆପଣାର ଭାବେ ମୁଁ ତୁମକୁ

ତୁମେ ପଛେ ମୋତେ ଭାବୁଥା' ପର।'

ଅଟକାଇ ତାଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଲି ;

ଚାହିଁଲେ ଏ ତଥ୍ୟ ଗୁପତ ରହିବ

ଚିନ୍ତାକରି ମୋତେ କହିବ କାଲି ।

ତା'ପରେ ଭାଉଜ କଲେ କି ପେଞ୍ଚ ;

ବାହାଘର ପାଇଁ ରାଜିହୋଇ ଡ୍ୟାନି

ମୋତେ ପିନ୍ଧେଇଲା ସିନ୍ଦୁର,କାଚ ।"

ଲାବଣ୍ୟ ତୁଣ୍ଡରୁ ସରିନି କଥା ;

ପଛପଟୁ ଡ୍ୟାନି ଗରଜି କହିଲା ,

"ବୁଝୁଛି ଆଜି ତୋ ହାଲ ରହିଥା' ।

ଭାଇ ଏଡ଼େ ଶଠ କହିଲା ଯାଇ ;

'ଭଉଣୀଟା ମୋର ଭାରି ନିରିମାଖି

ମାଛିକୁ ବି 'ମ' କହଇ ନାହିଁ ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ କଳାରେ ଜନମ ତା'ର ;

ଜ୍ୟୋତିଷ କହିଛି,ଯେଉଁଠିକୁ ଯିବ

ଧନ,ଜନରେ ତା' ପୂରିବ ଘର ।'

ଏବେ ଗଲା ସବୁ ଗୁମର ଖୋଲି ;

ଜଣା ପଡ଼ିଗଲା ତୁଟା କେଡ଼େ ଭଲ

ନିରିମାଖି,ଲକ୍ଷ୍ମୀବତୀଟି ବୋଲି ।

କୋକିଶିଆଳି ଠୁଁ ତୁ ବଡ଼ ଧୂର୍ତ୍ତ ;

ନାନୀଟାକୁ ମୋର ବ୍ଲାକମେଲ କରି

ବାହାହେଲୁ ମୋତେ ରଖିକି ସର୍ତ୍ତ !

ଏବେ ଟିକେ ଖାଲି ଘରକୁ ଚାଲ ;

ଛଡେଇବି ଯେତେ ଫିସାଦିଆ ବୁଦ୍ଧି

ଭାଇ-ଭଉଣୀଙ୍କ ବୁଝିବି ହାଲ ।

ବି ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।