ଷ୍ଟୋର୍ ରୁମ୍

ଷ୍ଟୋର୍ ରୁମ୍ ଯେଉଁଠି ଥାଏ ସାରା ଜୀବନର ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି, ଆଉ ଥାଏ ସଂପର୍କର ଛିଟା । ଏବଂ ସାଇତି ରହିଥାଏ ଅକୁହା କଥା। 

 ସେହି ଷ୍ଟୋର ରୁମରେ ଥିଲା ଅଧାଚିରା ରଫ୍ ଖାତା। ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖାଥିଲା ପ୍ରେମର ଛୋଟ ବେଳର ପାଠ ଆଉ ଥିଲା ଭଙ୍ଗା କ୍ୟାରମ । ଯେଉଁଥିରେ ଲୁଚିଥିଲା ବିକ୍ରମ ଆଉ ପ୍ରେମର ସ୍ମୃତି । ଆଉ ଥିଲା ପ୍ରେମର ଲିଭିଯାଇଥିବା ଜୀବନର ସେଇ ଅଧା ଚିରା ଚିଠି । ଆଉ ସେଥିରେ ଲେଖାଥିଲା :- 

 ପ୍ରିୟତମ,

    ତୁମେ ଆଙ୍କିଥିବା ପ୍ରେମର ଛୋଟିଆ ଆଶା ମୋ ମନରେ ବାରମ୍ବାର କହୁଛି ତୁମେ ମୋର କେବଳ ମୋର । ସତରେ ମୁଁ ତମକୁ ମୋ ଜୀବନଠୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଛି। ଯେତିକି ଶୁଆ ଭଲପାଏ ଶାରୀକୁ , ଆକାଶ ଭଲପାଏ ବର୍ଷାକୁ ।

   ସତରେ ଆମେ କଣ ଦୁହେଁ ଏ ଦୁନିଆର ପ୍ରେମ ପଥର ପଥିକ ହୋଇପାରିବା । ଲେଖୁ ଲେଖୁ ମୁଁ କିଛି ଲେଖି ଦେଇଛି କିଛି ଖରାପ ଭାବିବନି। ପ୍ରିୟା ହେଉଛି କେବଳ ପ୍ରେମର।

ଆଉ ସବୁ ଚିରି ଯାଇଥିଲା ।

ଶେଷରେ ଲେଖାଥିଲା 

            (ଇତି)

          ତୁମର ମନର ନାୟିକା

            ପ୍ରିୟା

ଏହା ପଢି ପ୍ରେମ୍ କହି ଉଠିଲା ,

ବା ବାରେ ଦୁନିଆ ବା... ଯିଏ ସାତ ଜନ୍ମକୁ କଥା ଦେଇ ଗୋଟିଏ ଜନ୍ମକୁ ସାଥିରେ ରହେନାହିଁ ତାକୁ ଏ ଦୁନିଆ କହେ ପ୍ରେମିକା