ଚିନା ମା'

ବୁଝିଲୁ ଗୀତା, ଝିଅ ସହିତ ଏମିତି ଲାଗେନା । ଟଙ୍କା ସଂଚି କ’ଣ ଉପରକୁ ନେବୁ ? ମୁହଁ ଉପରେ ରୋକଠୋକ ମନା କରିଦେଉଛୁ । ଛୁଆ ବଡ଼ ହେଲାଣି । ଏତିକି ତ ଧ୍ୟାନ ରଖିବୁ ତୁ !

ତୁ ଦେଖୁଛୁ ନା ଅପା କେମିତି ଜବାବ ପଣି ଦେଉଛି ସିଏ । କାଲି ତାକୁ ହଜ଼ାରେ ଟଙ୍କା ଦେଇଥିଲି । ଆଜି ପୁଣି ମାଗୁଛି । ହିସାବ ମାଗିଲେ ତର ତୋଫାନ ଦେଖାଉଛି । ଟଙ୍କା ଗୁଡା କ’ଣ ଗଛରେ ଫଳୁଛି ? ପୁଣି ଆଜି ଗୁରୁବାର । ଗୁରୁବାରରେ ମୁଁ ଘରୁ ଟଙ୍କା କାଢେନି ସେ ଏକଥା ଜାଣିକରି ମୋତେ ରଗଉଛି । ପିଲା ଗୁଡାଙ୍କର ସବୁକଥା ମାନିଗଲାରୁ ଏମିତି ହଉଛନ୍ତି ଏମାନେ ।

ତା ବୋଲି ତୁ ତାକୁ ଏମିତି ଅପମାନ ଦେଲା ଭଳି କଥା କହିବୁ ?

ଟିଂ ଟଙ୍ଗ... ଟିଂ ଟଙ୍ଗ

ରହ..ମ ଆଗ ଦୁଆର ଖୋଲେ ମୁଁ । କିଏ ସେପଟେ ଡାକିଲାଣି ।

ଆରେ ଆରେ ଚିନାମା...ତମେ ? କେବେ ଆସିଲ ? ସାମ୍ନା ଘର ମା’ କହୁଥିଲେ ତମେ କୁଆଡେ କାମ ଛାଡ଼ିଦେଲ ତାଙ୍କର ?

ନାଇଁ ମ ମା’ କାମ କାହିଁକି ଛାଡ଼ିବି । ଝିଅଟା ତ ଭଲ ପାଇକରି ବାହା ହେଇଥିଲା । ତା ଶାଶୂ ଘର ଲୋକ ଆସି ଡେଲିଭରି ବେଳେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ମନା କରିଦେଲେ । ବାଧ୍ୟ ହେଇ ଚାରିମାସ ଛୁଟି ମାଗିଲି ମା’ ମାନଙ୍କୁ । ସମସ୍ତେ ଏତେଦିନ ଛୁଟି ଦେବାକୁ ମନା କରିଦେଲେ । ମୋ ପାଖରେ ଚାରା କ’ଣ ଥିଲା ଯେ । ଘର ଯାଉ ପଛେ ଝିଅ କଥା ତ ଆଗ ଭାବି ପଳେଇଲି ତା ପାଖକୁ । ଏବେ ପୁଣି ନୂଆଘର ଖୋଜୁଛି ।

ସରସ୍ଵତୀ ତୁମଘରେ କାମ କରୁଛି ତ ମା’ ?

ହଁ.. କାଇଁ କ’ଣ ହେଲା କି ?

ନାଇଁ.. ତାର ଡାଇବିଟିସ ବହୁତ ବଢିଯାଇଥିଲା ବୋଲି କିଛି ଘର ଛାଡ଼ିଦେଵ କହୁଥିଲା ତ.. ମୋ ଘର ସିଏ ଛାଡିବନି । ସିଏ ଛାଡିଲେ ତ ମୁଁ ତମକୁ ଖୋଜିଥାନ୍ତି ।

ହଁ ମା’...ଭଲ ମାଲିକର ଘର କିଏ କାହିଁକି ଛାଡିବ ଯେ !

ଆଉ ତୋ ପୁଅ ପରା କ୍ୟାମ୍ପସ ପାଇଗଲା ?

ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ମା’ ?

ସରସ୍ଵତୀ କହିଲା । ଭଲ ଖବର ଟିଏ କ’ଣ ଲୁଚିରହେ ? କାହାଠୁ ଶୁଣି ମୋତେ ଆସି କହିଲା ।

ହଁ ମା’ ଆଜି ରାତିରେ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ଯିବ । ତା ଜିନିଷପତ୍ର ବନ୍ଧାବନ୍ଧିରେ ଲାଗିଛି ସିଏ । ପିଲାଟାକୁ ଏତେଦୂର ଛାଡିବାକୁ ମନ ହଉନି । ସମସ୍ତଙ୍କର ପିଲାମାନେ ବାପା ମାଙ୍କ ପାଖରେ ରହି କାମଦାମ କରୁଛନ୍ତି । ଇଏ ଭଲ ପଢିଲାରୁ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଉଛି । ପାଠ ପଢେଇ ଭୁଲ କଲିକି ମା’ ? କାହିଁକି କେଜାଣି ମନଟା ଆଦୌ ବୁଝୁନି ।

ତମେ ଭାରି ଭାଗ୍ୟବତୀ । ଆମମାନଙ୍କ ଘରର ପିଲାମାନେ କ୍ୟାମ୍ପସ ପାଉନାହାନ୍ତି ଅଥଚ ତମ ପୁଅ ଗୋଟିଏ ଥରରେ ଭଲ କମ୍ପାନୀରେ ଚାକିରୀ ପାଇଛି ।

ଆଦିବାସୀ ଘରର ଲୋକ ମୁଁ । କୋଉ ମାଳ ଜଙ୍ଗଲରୁ ଆସି ଏଠି କାପିଟାଲରେ ରହିଲି । ବରଟା ତ ଆଉ ଗୁଟେ ମାଇକିନା ଧରି ପଳେଇଲା । ଏଠି ପରଘରେ କାମକରି ଚାରିଟା ଛୁଆଙ୍କୁ ବଡ଼ କରୁଛି ମୁଁ ।

ମା କହୁଥିଲ ପରା ତମ ଭଉଣୀ ଘର ଡ଼ଶଟିଙ୍ଗ ହେବ ।

ତା ଦେହ ଭଲ ନାହିଁ ବୋଲି ସେ ପରା ମୋ ଘରେ ଅଛି । ତୋ ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ବସିଛି । ଆଉ କିଛିଦିନ ଯାଉ ।

କ୍ରିଙ୍ଗ କ୍ରୀଙ୍ଗ କ୍ରୀଙ୍ଗ..

ହଁ ବାବୁ, ପାକିଙ୍ଗ ସରିଗଲା ?

କରୁଛି ମା’, ଆଉ କିଛି ବାକି ଅଛି । କରିଦେବି । ତୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହନା । ମା’ ଆଉ ଗୁଟେ କାମ କରିଦେଇପାରିବୁ ତୁ ? କୋଉଠୁ ହେଲେ ଆଉ ପାଞ୍ଚଶହ ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ଼ କରିଦେ ମା’ । ଏତେ କମ ଟଙ୍କାରେ ନୂଆ ଜାଗାରେ ଚଳିବାକୁ କଷ୍ଟ ହେବ ମା’ । କାହାଠୁ ମାଗିକରି ଆଣିଥା । ଦରମା ପାଇଲେ ମୁଁ ସଙ୍ଗେସଙ୍ଗେ ଶୁଝିଦେବି ।

ହଉ ଦେଖୁଛି ଧନ । ତୁ ଫୁନ ରଖେ ।

ଚିନା ମା’ କୋଳରେ ଫୋନ ଧରି କିଛି ସମୟ କ’ଣ ଭାବି କହିଲା, ହଉ ମା' ମୁଁ ଆସୁଛି । ଦିନ ଠିକକରି କହିବ ତ କେବେ ତମ ଭଉଣୀ ଘରକୁ ଯିବା ।

ଚିନା ମା' ଆଗକୁ ବଢ଼ୁଥିଲା । ଗୀତା ତାକୁ ଟିକେ ରହିବାକୁ କହିଲା । ଘର ଭିତରକୁ ଯାଇ ଆଲମୀରାରୁ ପାଞ୍ଚଶହ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟଟିଏ ଆଣି ତା’ ହାତରେ ଗୁଂଜିଦେଇ କହିଲା,ଏ ଟଙ୍କା ରଖ ।

ଚିନା ମା’ ଖୁସିରେ ଗଦଗଦ ହୋଇ କହିଲା, ମା’ ମୋ ଚିନ୍ତା ଦୂର କରିଦେଲ ତୁମେ । ଆଜି ତ ଗୁରୁବାର । ନହେଲେ ଏବେ ତମ ଘର ଡ଼ଶଟିଙ୍ଗ କାମଟା ସାରିଦେଇଥାନ୍ତି । ତମେ ଜମା ଚିନ୍ତା କରିବନି । ଚିନା ମା’ ଟଙ୍କା ଖାଇଯିବନି । ରବିବାର ଦିନ ଆସି ତମ କାମଟା ନିଶ୍ଚୟ କରିଦେବି ।

ମୋର ତରତର ନାହିଁ । ତୁମ ସୁବିଧାରେ ଆସି କାମ କରିବ । କିନ୍ତୁ ପୁଅକୁ କହିଦେବ ସେ କ୍ୟାମ୍ପସ ପାଇଲା ବୋଲି ଏ ଟଙ୍କା ମୁଁ ତାକୁ ଖୁସିରେ ଦେଇଛି । ତମ କାମ ପଇସା ଅଲଗା ଦେବି । ଚିନା ମା’ ଆହୁରି ଖୁସିହୋଇ ତା ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା ।

ଗୀତା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଅପା ତାର କହିଲା, ଗୁରୁବାର କହି ଝିଅକୁ ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ ମନା କରିଦେଲୁ । ଅଥଚ ଏଠି ବାହାର ପିଲାଟେ ପାଇଁ ତୋ ନିୟମ କୁଆଡେ ଗଲା ?

ଗୀତା କହିଲା, ଅପା କଥା ନିୟମରେ ନାହିଁ । ଚିନାମାର ପୁଅ କଥା ଶୁଣିଲୁ ତ ! ବସ୍ତିର ପିଲାଟିଏ ଇଂଜିନିଅରିଂ ପାସ କରି କ୍ୟାମ୍ପସ ପାଇଛି । ପାଞ୍ଚଶହ ଟଙ୍କା ପାଇଁ କେମିତି ମା କୁ ଗୁହାରି କରୁଥିଲା ସିଏ ତୁ ଶୁଣିଲୁ ତ ? ପିଲାଟି ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟକୁ ଆପଣେଇ ଆଗକୁ ବଢିବାର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଛି । ସେ ଜାଣିଛି ଟଙ୍କାର ମୂଲ କ’ଣ । ଜୀବନରେ ସେ କେବେ ହାରିବ ନାହିଁ । ଜୀବନର ମୂଲକୁ ତଉଲିବାର ତାକତ ତା ପାଖରେ ଅଛି । ଏମିତି ପିଲା ଟିଏକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ତ ଧର୍ମ । ଧର୍ମକାମ ପାଇଁ ଦିନବାର କେବେବି ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ସାଜିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ।

ଆମ ପିଲାମାନେ ତ ଜନ୍ମରୁ ପାଟିରେ ରୁପା ଚାମଚ ଧରି ବଡ଼ ହେଲେ । ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କ ଆଖିରେ ବାପ ମା’ ଙ୍କର ପରିଶ୍ରମ ଆଉ ଝାଳବୁହା ଧନର କିଛି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ । ସବୁ ମିଳିଗଲା ପରେ ବି ନ ମିଳିବାର ଭୋକ ଶୋଷରେ ଏମାନେ ଗ୍ରସ୍ତ । ଅପା, ଭୋକର ଏଇ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ଡ ଭିତରକୁ ଯାହା ଯିବ କେବଳ ଜଳି ପୋଡି ପାଉଁଶ ହେବା ସାର । ତା’ ଠୁ ତ ଢେର ଭଲ ଅନ୍ତତଃ ଏ ଟଙ୍କା କେଉଁ ଗରିବ ବ୍ୟକ୍ତିର ଆବଶ୍ୟକତା ବେଳେ ତ କାମରେ ଲାଗିଲା ।