ଯୋଡିଏ ଆଖି

ବିନ୍ଦୁରୁ ଅଧିବୃତ୍ତକୁ

ଅଧିବୃତ୍ତରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣବୃତ୍ତକୁ 

ପରିସୀମାର ପରିବ୍ୟାପ୍ତିକୁ 

" ପରିଧି " କୁହନ୍ତି କି ? 

ନିଜଠୁ ଶୂନ୍ୟକୁ

ଶୂନ୍ୟରୁ ପୁଣି ନିଜଯାଏ 

ଗୋଲଟାକୁ " ଜୀବନ " କୁହନ୍ତି କି ?

ଟୋପା ଟୋପା ଲୁହରୁ 

ହୃଦୟର ହସ ଯାଏ ରାସ୍ତାକୁ

" ସପନ " କୁହନ୍ତି କି ?

ଏଇ ସବୁକୁ ଏକାଠି କରି

ଯିଏ ଆଞୁଳିରେ ବାଢିଦିଏ 

ସେଇ ଯୋଡିଏ ଆଖି 

"ତୁମର " 

ମୋ ସହ ମୋ ସବୁକିଛି ବି

" ତୁମର " 

ମୋର ଏତେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର 

ଖୋଜା ଲୋଡା ନାହିଁ,

କେବଳ ତୁମର ଦୁଇ ଆଖି ହିଁ

ମୋର ପାଥେୟ ।

ଧଳା ଧଳା ବଡ ଗୋଲଦୁଇଟି ଭିତରେ,

କଳା ଡୋଳାର ଶକ୍ତି 

ତୁମର ଚଲାଏ,

ଚଲାଏ ପାଦକୁ ମୋର ।।