ଯିଏ ଯାହା କହୁଛି କହୁ

ତୁମସହ ସଖୀ ବାଟ ଚାଲୁଥିଲେ

ଥକି ଯାଏନାହିଁ ପାଦ

ଦେଖୁପଛେ କିଏ ତୀର୍ଯ୍ୟକ ନୟନେ

ଦେଉ କିଏ ଅପବାଦ I

କିଏ କରେ କେତେ ଆଶିଷ ବରଷା

କିଏ କୁହେ ଗଣ୍ଠିଧନ

ବେଳେବେଳେ ସଖୀ କାନେ ପଡିଯାଏ

କୋଇଲିର କୁହୁତାନ I

କେବେ ପଡିଯାଏ ଚିହ୍ନାଜଣା ରାସ୍ତା

କେବେ ପଡେ ମରୁଭୂଇଁ

ବାଟଚଲା କ୍ଳାନ୍ତି ଭୁଲି ହୋଇଯାଏ

ତୁମେ ଦେଉଥିଲେ ଛୁଇଁ I

ମରିଚିକା କରେ ଆତୁର ପରାଣ

ଗଳାରେ ଭରଇ ଶୋଷ

ମରୁଝର ହୋଇ ଉଭାହୁଅ ତୁମେ

ମନୁ ହଜେ ଅବସୋସ I

କେତେଯେ ଘଟଣା କେତେ ଦୁର୍ଘଟଣା

ଘଟୁଥାଏ ବାରମ୍ବାର

ମୋ ଆତୁର ପ୍ରାଣେ ପ୍ରୀତିବର୍ଷା କରି

ଧରିନିଅ ହାତ ମୋର I

ପାଗଳ ଟିଏ ମୁଁ ତୁମରି ପ୍ରେମରେ

ଉବୁଟୁବୁ ମୋର ପ୍ରାଣ

ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ବିଚଳିତ କେବେ

ହୋଇନାହଁ ମୋର ମନ I