ଯାଯାବର

      

ଅସୁମାରି ଆଶା ନେଇ ସହରରୁ ସହର

ଘୁରି ବୁଲୁ ଥାଏ ମୁହିଁ ମୁଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର

ନିତି ଗଢେ ନିତି ଭାଙ୍ଗେ (ମୋ) ସପନର ଘର

କେହି ନାହିଁ ଏ ସଂସାରେ ମୋହର ନିଜର

ମୁଉଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର,ସୀମା ହୀନ ଆଶା ।

ମୋ ଭାଗ୍ୟ ରବି କୁ ମେଘ ଦେଇଅଛି ଘୋଡାଇ

ମୋ ଜୀବନ ହତାଶାର ଅଜଣା ଅଳକା ନଈ

ବନ୍ଧୁର ପଥରେ ସେତ ଯାଉଅଛି ବହି

ତା କୂଳେ ଗଢେ ବସି ଆଶାର ବାଲିଘର

ମୁଉଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର, ସୀମା ହୀନ ଆଶା ।

ବଞ୍ଜାରା ଜୀବନ ନେଇ ପଲ୍ଲୀ ରୁ ମୁଁ ପଲ୍ଲୀକୁ

ଏଇ ମାଟି ମାଆ କେବେ ଡାକିନି ତା କୋଳକୁ

ଅଲୋଡା ଜୀବନ ମୋର ଆସେନା କାମକୁ

ଦୁର୍ବିସହ ପଥେ ପଥର ଜୀବନ ମୋର

ମୁଉଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର, ସୀମା ହୀନ ଆଶା ।

ସୁଖର ସଉଧ ମୋ ପାଇଁ ଅଟେ ବିଡମ୍ଵନା

ହଜାଇ ଦେଇଛି ମୋହର ନିଜର ଠିକଣା

ପ୍ରଲମ୍ଵିତ ପଥ ସମ ଜୀବନ ମୋହର

ସବୁ ଋତୁ ସବୁ ଦିନ ମୋର ଏକାକାର

ମୁଉଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର, ସୀମା ହୀନ ଆଶା ।

ଯାଯାବର ଜୀବନଟା ତ ସୁଦୁ ମରୁବାଲି

ମରିଚିକା ଖେଳଇ ସିନା ନମିଳଇ ପାଣି

ଜୀବନଟା ହୁଏ ଖାଲି ଡହଳ ବିକଳ

କେହି କେବେ ରଖେନାହିଁ ଖବର ମୋହର

ମୁଉଁ ଗୋଟେ ଯାଯାବର, ସୀମା ହୀନ ଆଶା ।