ଯାଉ ଏ ଜଗତ ପୋଛି

ଜଗତର ନାଥ ନାମରେ ତୋହର 

ଆଜି ଲାଗେ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ, 

ତାଲା ମନ୍ଦିରରେ ଖୋଲା ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାର 

ଯାଉ ଏ ଜଗତ ପୋଛି ॥

କଳି ଯୁଗର ଏ ମଣିଷ ହେଲେ ବି

କାଠ ପଥରକୁ ପୂଜେ,

ଜ୍ଞାନ, ଦୟା, ଧର୍ମ ଉଚିତ କର୍ମକୁ

ଉଣା ଅଧିକରେ ବୁଝେ ॥

ସୁଖେ ଦୁଃଖେ ଅବା ପୂଜା ପରବରେ

ନିତି ହରିନାମ ଗାଏ,

ସ୍ୱାର୍ଥର ସଂସାରେ ଉବୁଡୁବୁ ସିନା

ବ୍ରତ ତୀର୍ଥ କରୁଥାଏ॥

ତୋ କରୁଣା ଗାଥା ଗୀତ ଭଜନରେ

ଗାଉଥାଏ ଦୀନ ଜନ,

କେମିତି ସହୁଛ ଭକ୍ତର ବିଳାପ

ତରଳୁନି ତୁମ ମନ ॥