ଉତ୍ସର୍ଗ

ମିତ ଲୋ ମିତ ଲୋ ଲଗେଇ ଦେ ରଙ୍ଗ

ଫେରିବ ନାହିଁ ଏ ବର୍ଷ

ଶୁୁଭ ଲଗ୍ନ ମୋର ସ୍ଥିର ହେଲା ସାଥୀ

ଲିିିଭି ଯିିବ ସବୁ ହସ ।

ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି ଖେଳ ଆମ୍ବ ତୋଟା ମେଳ

ଆଉ ତ ଆସିବ ନାହିଁ

ହଳଦୀ କାଠୁଆ ପୋଖରୀ ତୁଠର

ସୁୁଖ ସବୁ ହେବ ଛାଇ ।

ଗାଲରେ ମାରିିିଦେ ନାଲି ରଙ୍ଗ ଟିକେ

ରାଗ ରୁଷା ଯିିବ ଚାଲି

ମୋ ମନ ବେଦନା ବଧୂରେ ଗୋପନ

କହୁ ଥିଲି ଝିଅ ବୋଲି ।

କଳା ଅଞ୍ଜନରେ ଆଖିକୁ ସଜାଅ

ଶୁୁୁଖି ଯିବ ଯେତେ ଲୁହ

ପରାୟା ରାଇଜେ କାହାକୁ କହିବି

ଅନ୍ତର ଜ୍ଜଳନ କୋହ ।

କରଶାଖା ମୋର ମେହେନ୍ଦିରେ ରଙ୍ଗି

ଲେଖି ଦେ ପ୍ରିିିୟଙ୍କ ନାମ

ମୋ ଜୀବନ ପଛେ ମାଟିିିରେ ମିଶିବ

ତାଙ୍କୁ ନ ଛୁଅନ୍ତୁ ଯମ ।

ବଉଳ ପାଟକୁ ମନ୍ତୁରେଇ ଦେବୁ

ବାପଘର ସ୍ନେହ ଦେଇ

ଧୋବ ଚାଉଳରେ ଆଞ୍ଜୁୁୁଳିି ବାଢିବି

ଆଶିଷ ସାଉଁଟା ପାଇଁ ।

ଆଗାମୀ ବରଷ ଥିବି କି ନଥିବି

ଏଇ ଶେଷ ହୋଲି ଖେଳ

ସଜେଇ ଦେ ମିତ ନେବି ମୁଁ ମେଲାଣି

ଆସିଲା ବିଛେଦ ବେଳ ।