ତୁମରି ପରଶ

ତୁମରି ପରଶ 

ଲକ୍ଷେ ତପନ ର ଜ୍ୱାଳା 

ଶାନ୍ତ ହୁଅଇ 

ତୁମରି ପରଶ ମାତ୍ରେ, 

କୋଟି ଅଗ୍ନି ଶିଖା 

ଜାଳି ନ ପାରଇ 

ଉତ୍ତlପ ଥିଲେ ହେଁ ଯେତେ l 

କେବେ ତୁମେ 

ପତିତପାବନୀ 

କୋଟି ପାପ ଧୋଇ ଦେଇ, 

କେବେ ପୁଣି 

ପ୍ରଳୟଙ୍କାରିଣୀ 

ଗାଁ ଗଣ୍ଡା ଖାଇ ଯାଇ l 

କେବେ ତୁମେ 

ବିନାଶ କାରିଣୀ 

କରିଦିଅ ସର୍ବନାଶ 

କେବେ ପୁଣି 

ଜୀବନ ଦାୟିନୀ 

ଢାଳି ଦେଉ ଥାଅ ଆଶିଷ l 

ସ୍ରଷ୍ଟା ଙ୍କର ତୁମେ 

ଭିନ୍ନ ଏକ ରୂପ 

କିଏ ବା ତୁମର ତୁଲ୍ୟ, 

ତୁମ ବିନା ସୃଷ୍ଟି 

ପାରିବନି ତିଷ୍ଠି 

ନ ବୁଝିଲେ ତୁମ ମୂଲ୍ୟ