ତୁମେ

ତୁମେ

ତପ୍ତ ବୈଶାଖୀର

   ଉଷୁମ ଝାଞ୍ଜିରେ 

     ତୁମେ ଶୀତଳ ତୃଷ୍ଣାଟେ, 

ସାନ୍ତ୍ୱନା ଲହରେ 

   ମଧୁର ସ୍ପର୍ଶରେ 

     ପ୍ରୀତିର ମିଠା ବାସ୍ନାଟେ l

ତିମିର ଅନ୍ଧାରେ 

   ଦୀପ୍ତିମୟ ଶିଖା 

     ଆଶ୍ୱାସନାର ସ୍ୱରଟେ 

ଉଦାସୀ ମନର 

  ଝାଉଁଳା ବନରେ 

     ସୁବାସିତ ଗୋଲାପଟେ l

ହୃଦ ସାଗରର

   ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗେ 

     ତୁମେ ଅମୁଲ୍ୟ ରତ୍ନଟେ 

ବେଳାଭୂମି ପରେ 

   ବାଲୁକା ସ୍ତୁପରେ 

     ତୁମେ ଉଜ୍ବଳ ମୋତିଟେ l

ଆୟୁଷ ବସନ୍ତେ 

   ଜୀବନର ପ୍ରାନ୍ତେ 

     ଆଲୋକବତୀ ଖୁଣ୍ଟଟେ 

ଦିଶାହୀନ ଏଇ 

   ସଂସାର ସାଗରେ 

     ତୁମେ ଚିହ୍ନା ନାବିକଟେ l