ଷୋହଳ ବୟସୀ ମୋ ପ୍ରିୟା

ଷୋହଳ ବୟସୀ ଦେଲା ଅଳ୍ପ ହସି 

କଣେଇ ଚାହିଁଲା ପରେ 

ହୃଦୟରେ ମୋର ଅନଳ ଲାଗିଲା 

ତାହାର ସ୍ମିତ ହାସ୍ୟରେ ।

ତା କୁଆଁରୀ ଲାଜ ଥିଲା ପୁରା ସଜ 

କାଖରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସୀ

ପାଦ ଚିପି ଚିପି ବାଟ ଚାଲୁଥିଲା

ହୋଇ ମାଦକତା ଲେସି । 

ମାଛ କଣ୍ଟା ପରି ତା ନହକା ଅଣ୍ଟା 

ମଥାରେ ମଲ୍ଲୀ ଗଜରା

ଟାହିଆ ଖଣ୍ଡିକ ସଜା ହୋଇଥିଲା 

କୁକ୍କୁଟ ପର ରେ ପୁରା । 

ହାସ୍ୟ କାଳେ ତାର ଗାଲରେ କୁଞ୍ଚନ 

ଓଠ ତଳେ କଳା ଜାଇ 

ମୁରୁକି ହସରୁ ମହୁ ଝରୁ ଥିଲା 

କଣେଇ ଦେଲେ ସେ ଚାହିଁ ।