ଭିଜା ମାଟି ମାଆ ର ବାସ୍ନା

ବର୍ଷା ଯେବେ ଆସି ପାଦ ପକାଏ

ଭିଆଏ ମାଆ ମାଟିକୁ ବାସ୍ନା ଛୁଟାଏ

ମୟୁର ମାୟୁରୀ ନାଚେ କଦମ୍ବ ଫୁଟାଏ

କୃଷକ ଭାଇର ଭରସା ଜଗାଏ

ନହୁଲି ଅଳସୀ ପ୍ରିୟତମା ମଲ୍ହାର୍ ଗାଏ

ଚକଡା଼ ଚକଡା଼ ଚୁଆ ଜଳରେ ଚାତକିନୀ କିଏ

ଗୋରା ଗୋରା ତାର ପାଦକୁ ଧୁଏ

ଅଲଗା ନିଶାରେ ଜୀବନ ବେଉସାରେ

ଚାଷୀର ଘରଣୀ ବାଟକୁ ଯାଏ

ଛମ ଚ୍ଛାମ୍ ତାର ପାଉଁଜି କହେ

ଏସନ ଫସଲ ଭଲ ହେଉ ମାଆ

ବୃନ୍ଦାବତୀ୍ ଙ୍କୁ ସଞ୍ଜ ସକାଳେ ଜଣାଏ

ଚାଷ ତ ଜୀବନ ଚାଷୀ ଶ୍ୟାମଘନ୍

ଆହାର ସର୍ବେ ଯୋଗାଏ

ମାଆ ମାଟି ସଙ୍ଗେ ଋତୁରେ ଋତୁରେ ବତୁରୁ ଥାଏ

ମାଆ ଗେହ୍ଲା ପୁଅ ଚାଷୀଭାଇ ଆମ ବାହା ଫୁଲାଏ

ଫୁଲିଆ ମେଘ ଟା ନିଶ ଫୁଲାଏ

ଫୁଲେଇ ବରଷା ମାଟି ଭିଜାଏ

ମାଟିମା ର ବାସ୍ନା ମାର ପଣତ ପରାଏ

ବାସ୍ନା ମହକ ପାଇଁ ଏ ଗୋଲକ ବତୁରଥାଏ

ଖାଦ୍ୟ ଓ ଖାଦକ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ମାଆ ବାସ୍ନା ଜଗାଏ

ଭିଜା ଭିଜା ଦେହ ସବୁଜ ପଣତେ ମାଆ ମାଟି

ମୁହଁ ଲୁଚାଏ ଫିକ ଫିକ୍ ହସି ପଣତ ଘୋଡାଏ।