ଅଲେଖା ଚିଠି

ଭାବ ସବୁ ଶବ୍ଦ ହେଇଗଲେ

ଶବ୍ଦ ହେଲେ ଛନ୍ଦ

ହୃଦ ଖୋଲି କହିବି ନା ନାହିଁ

ରହିଗଲା ମନେ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ।

କାଗଜ ରଙ୍ଗ ଗୋଲାପି

କେବେ ସାଦା ଫର୍ଦ୍ଦ

ପ୍ରେମ କେବେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ତ

କେବେ ଅସହ୍ୟ ଦରଦ ।

ଲହୁରେ ଲେଖା ତ ନଥିଲା

ଲୁହରେ ଭିଜି ଥିଲା

ଲେଖା ହେବା ପରେ ପୁଣି

ଲାଜେ ଚିରି ଦିଆଗଲା ।

ପ୍ରେମର ସେ ଇପ୍ସିତ ଠିକଣା

ଲଫାଫାରେ ଲେଖା ନହେଲା

ପ୍ରୀତିର ସନ୍ତକ ଗୋଲାପ ବି

ମଉଳି ଶୁଖିଗଲା ।

ସାଇତି ରଖିଛି ସେ ଅଲେଖା ଚିଠି

ସ୍ମୃତିର ସିନ୍ଦୁକରେ

ଦେଖାହେଲେ କାଳେ ପଢ଼ିନେବେ 

ଭାବ ମୋ ହୃଦୟର ।