ତୋ ମାୟା ରେ ବାୟା

ହେ ଜଗମୋହନ   ହେ ଚକା ନୟନ

      ଭକତ ଜୀବନ ଧନ

ହେ ଦୁଷ୍ଟ ନାଶକ    ହେ କୃପାବଦନ

       ତୁ କରୁ ଦୁଃଖ ନାଶନ ll1ll

 ଧରାଧାମେ ଯେବେ   ପାପ ହାର ବଢ଼େ

      ହୁଏ ତୋର ଆବିର୍ଭାବ

  ସନ୍ଥ, ଭକତଙ୍କ     ହୃଦୟେ ଆନଦ

      ପାଇ ତୋ ସାନିଧ୍ୟ ଲାଭ ll2ll

 ସବୁରି ହୃଦୟେ     ବିରାଜିଛୁ ତୁହି

     ଜଳ ସ୍ଥଳ ଆକାଶରେ

 ତୋ ମହିମା ପ୍ରଭୁ&n

Advertisement

bsp;  ତୋତେ ଅଗୋଚର

       ମାନବ ବୁଝିକି ପାରେ ll3ll

  ନିରାକାର ତୁହି    ସାକାର ବି ତୁହି

       ଅବତାରୀ ଅଟୁ ତୁହି

  ତାରଣ ହାରିତୁ  ମରଣ ଦାତା ତୁ

      ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ଅଟୁ ତୁହି ll4ll

  ତୋ ଵିନାଗଛର  ପତ୍ରବି ହଲେନା 

     ସଂସାର ଚାଲେ ତୋ ପାଇଁ 

  କାହିଁକି କେଜାଣି     ସଭିଏଁ ବାଉଳା 

   ତୋ ମାୟା ରେ ବାୟା ହୋଇ ll5ll