ସୁଖି ହେବାର ମନ୍ତ୍ର

ଦୁଃଖ ସୁଖ ଦୁହେଁ ଯମଜ ଭାଇ ଛାଡି ନ ଯାଆନ୍ତି ପାଖ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଜୀବନରେ ଯଥା କେବେ ଖିରିସା କେବେ ମଳୁଖ !

ସଂପଦ ବିପଦ ପରିସ୍ଥିତି ଆମେ ଦୁଃଖ ସୁଖ ବାଣ୍ଟୁଥାଇ

ସଂପଦକୁ ସୁଖ ବିପଦକୁ ଦୁଃଖ ବିଚାର ମନରେ ନେଇ ।

ଗରିବ ବିଚାରେ ଦୁଃଖଟି ତାହାର ଚୀର ଦିନ ସହଚର

ଧନୀକର କଦା ଦୁଃଖ ନଥିବ ସୁଖରେ ତା'ର ସଂସାର ।

ଦୁଃଖ ଆଣିଦିଏ ମହାଦୁଃଖ ପୁଣି ଦୁଃଖର ଚକା ଭଉଁରୀ

ଲୋତକର ବନ୍ୟା ତିନ୍ତାଏ ଶରୀର ଦୁଃଖ ହୋଇଯାଏ ଭାରି।

ଜୀବନଟା ଏକ ଯାତ୍ରା ପଥ ଆମେ ସଭିଏଁ ପଥିକ ଗଣ

ବସ୍ତାନିର ବୋଝ ବହୁଥାଏ ଭାବି ଦରକାରୀ ଚିଜ ମାନ ।

ବସ୍ତାନି ଯାହାର ହାଲୁକା ଯେତିକି ଯାତ୍ରା ଉପଭୋଗ୍ୟ ତା'ର

ସରଳ କଥାଟି ବୁଝି ଗଲା ଯିଏ ସବୁ ପରିସ୍ଥିତି ପାର ।

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ବାଣୀ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟରେ ସବୁ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇଁ

ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ ଭଲ ଅବା ମନ୍ଦ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ହେବ ନାହିଁ ।

ଉଦୟ ଅସ୍ତ ଉଭୟ ସ୍ଥିତିରେ ରବି ସମ ରଂଗ ବହି

ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ସେହି ବିପଦେ କାତର ସଂପଦେ ଚାତର ନୋହି ।

ଗରିବ ସେ ଜନ ଅନ୍ୟକୁ ଯିଏ ହାତ ଟେକି ଦେଇ ନାହିଁ

ମାଟି ତଳେ କେତେ ସୁନା ହୀରା ଅଛି ମାଟି କି ଧନୀକ ହୋଇ !

ଦେବାର ଆନନ୍ଦ ପାଇଛି ଯେ ଜନ ଗରିବ କି ଦୁଃଖୀ ନୁହେଁ

ଧନ ଠୁଳ ଯାହା ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଧନୀକ ହୁଏ କି ସିଏ !

କାୟିକ ବାଚିକ ଶାରୀରିକ ଅବା ମାନସିକ ଭାବେ ଦାନ

ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ ହୋଇଲେ ମାନବ ସୁଖ ଲଭିବ ଜାଣ ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଏକ ମନର ଅବସ୍ଥା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ମନ କରେ

ସୁଖୀ ବୋଲି ଯିଏ ଅନୁଭବ କରେ ଦୁଃଖ ତାହାରେ ଡରେ ।