ସତୀତ୍ୱ ବର୍ଦ୍ଧନୀ

କାଳର କୋଳରୁ  ସ୍ୱାମୀଂକୁ ଲଭିଲେ

    ଦେଇ ସତୀତ୍ୱ ପରୀକ୍ଷା,

ସାବିତ୍ରୀ ନାମରେ  ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସଦା

    ସତୀର ଦେଲେ ସମୀକ୍ଷା ॥

ପଦାଂକ ଶରଣେ   କଳିଯୁଗେ ନାରୀ

     ବ୍ରତରଖି ସ୍ୱାମୀ ପାଇଁ,

ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବାଢଇ    ସାବିତ୍ରୀ ନାମରେ  

     ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇ ॥

ମଥାରେ ସିନ୍ଦୁର    ହସ୍ତରେ କଙ୍କଣ

     ପାଦରେ ଅଳତା ଗାର,

ବସ୍ତ୍ର ଆଭୁଷଣେ  ସତୀ ଯେ ନମସ୍ୟା

     ଅନ୍ୟଥା ସବୁ ଅସାର ॥

କଳିଯୁଗେ ବ୍ରତ     ପ୍ରହଶନ ମାତ୍ର

    ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଶୃଂଗାର ବେଶେ,

ସତ୍ୟବାନ ଆଜି   କାଳଫାଶେ କାବୁ

    ମାତ୍ର ସତୀତ୍ୱର ଲେଶେ ॥

ସତୀତ୍ୱ ସାଜିଛି     ପାପର ଅମ୍ପନ

     ଗ୍ରାସେ ଅମୃତ ସନ୍ତାନ,

ପ୍ରଳୟ ଫନିରେ   କାନ୍ଧେ ବସୁନ୍ଧରା

      ଥରାଇ ହୃଦ କମ୍ପନ ॥

ନାରୀ ସାଜିଅଛି    ଧର୍ଷଣ ଖେଳନା

     ନର ସାଜେ ଦୁଃଶାସନ,

ଅଖଣ୍ତ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ତ    ସାଜେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର 

     ମାନବେ ତ ଦୁର୍ଯୋଧନ ॥ 

ତଥାପି ବିଶ୍ୱାସ    ପଲଙ୍କେ ରମଣୀ

     ପାଳୁଅଛି ବ୍ରତ ମନେ,

ବଜାଇ ଦୁନ୍ଦୁଭି      ଆମନ୍ତ୍ରି ବିଭୁଭି

    ନାମଜପେ ଉଚ୍ଚାରଣେ ॥

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ନାରୀ  କାଳ ମଂଗ ଧରି

     ପାରିକରେ ଭବ ନାହା,

ଇତିହାସ ଗାଏ     ନାରୀର ମହିମା

    ବିଭୁ ହୋନ୍ତି ସଦା ସାହା ॥

ନାରୀ ତ ଧରତୀ  ନାରୀ ତ ସାବିତ୍ରୀ

    ନାରୀ ସଦା ବନ୍ଦନୀୟା,

ନାରୀଙ୍କୁ ବନ୍ଦିଲେ   ଧନ୍ୟା ବସୁନ୍ଧରା

    ନାରୀ ହୁଏ ଯୋଗମାୟା ॥