ସ୍ଥପତି ପଦ୍ମବିଭୂଷଣ ରଘୁନାଥ

ଶେଷ ନିଦ୍ରାରେ ସ୍ଥପତି ହେ ତୁମେ କାମ ତ ଅନେକ ବାକି

ଅବେଳ ଟାରେ କେ ଡାକି ନେଇଗଲା କରିଗଲ ନିରିମାଖି

ସତେକି ସରଗ ରାଇଜରେ ପୁଣି ଚାରୁଚିତ୍ର କଳା କାମ

ବିଶ୍ଵକର୍ମା କି ବା କରି ନପାରିଲେ ଦୂତ ରୂପେ ଆସି ଯମ ।

ଡାକିନେଇଗଲା ଅଧୁରା ରହିଲା ଦ୍ଵିତୀୟ କୋଣାର୍କ ପରା

କହହେ ଶିଳ୍ପୀ କିବା ଅଭିମାନେ ତେଯ୍ୟାକରି ଏହି ଧରା

ନକହି ନପୋଛି କାହିଁକି ଏମିତି ଶୋକ ସାଗରେ ଭସାଇ

ପଦ୍ମ ବିଭୂଷଣ ଛାଡିଚାଲିଗଲ ମହାମାନି କାହିଁପାଇଁ ।

ଭାରତବରଷ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ନିହାଣ ହୋଇଛି ସ୍ଥିର

ତୁମ ଆବର୍ତ୍ତମାନ ରେ ସ୍ତବ୍ଧ ଆଜି ପରା ବିଶ୍ଵ ଦରବାର

ଉତ୍କଳ ର କଳା ଐତିହ ଭାସ୍କର ପ୍ରସ୍ତରଶିଳ୍ପ ବିନ୍ଧାଣି

ସରା ବିଶ୍ଵରେ ତ ଚହଳ ପକାଇ ମନ ନେଇଥିଲ କିଣି ।

ତୁମ କଳାକୃତି ଭିତରେ “ମରିବି” ରହିବ ଚିର ଅମର

ପଥୁରିଆ ସାହି ବିଶ୍ଵକର୍ମା ଯୋଗଜନ୍ମା ହେ ପୁରସ୍ତମ ର

ଧନ୍ୟ କ୍ଷଣଜନ୍ମା ଶିଳ୍ପୀ କୁଳର ହେ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ବନ୍ତ ପୁରୁଷ

ଆଡମ୍ବର-ଶୂନ୍ୟ କର୍ମବୀର ତୁମେ ଓଡିଆ ଜାତି ଆଦର୍ଶ ।

ଉତ୍କଳ ଶିଳ୍ପ ର ଆକାଶେ ତୁମେତ ତେଜଵନ୍ଥ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ

ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇ ଦେଇଛି ରଘୁନାଥ ତୁମ କର୍ମ

ଉତ୍କଳ ର ଅଶ୍ରୁ ଧୌତ ହୃଦୟ ଗଗନେ ତୁମର ଛବି 

ପ୍ରକାଶିତ ହେଊ ଯୁଗ ଯୁଗାନ୍ତ ଆହେ ଶିଳ୍ପୀ କୁଳ ରବି ।

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ଅନାଦି ଅନନ୍ତ ପଦ୍ମପାଦେ ଦିଅ ସ୍ଥାନ

ଶିଳ୍ପୀ ରଘୁନାଥ ଜାତିପ୍ରାଣ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସେ ତ ପଦ୍ମ ବିଭୂଷଣ

ଶିବେଇ ସାନ୍ତରା ବିଶୁ ମହାରଣା ଧର୍ମପଦ ର ଦାୟଦ

ସେହି ଦାୟରେ ସେ ଯୋଗ୍ୟ ପୁରୁଷ ଲଭିବାକୁ ତୁମ ପଦ ।

ସରଗ ରାଇଜେ ଦେବ ମଣ୍ଡଳୀ ରେ ଲଭି ଦେବତ୍ଵ ଆସନ

ଆଶିର୍ବାଦ କର ରଘୁନାଥ ତୁମେ କର ଅଭୟ ପ୍ରଦାନ

ତୁମ ଶାନ୍ତି-ସ୍ଵସ୍ତି ମନ୍ତ୍ର ସ୍ଥପତି ଏହି ସଂସାର ଆଳୟେ

ପ୍ରତିବିମ୍ବତ ହେଉଥାଉ ନିତ୍ୟ ସନ୍ତପ୍ତ ନର ହୃଦୟେ ।