ସ୍ଵର୍ଗାଦପୀ ଗରୀୟସି

ପିତୃମାତୃ ଭକ୍ତି କରହେ' ସନ୍ତତି

   ପ୍ରାପ୍ତହେଵ  ସୁଖଭୋଗ , 

ନୈତିକତା ବୋଧ କରହେ'ପୋଷଣ 

   ସମାଜ ସାଜିବ ସଙ୍ଗ ! ! 

ଚଳନ୍ତି ପ୍ରତିମା ଆମ ପିତାମାତା 

   ଈଶ୍ଵରୀୟ  ଅଂଶୀଦାରି , 

ସୁରମ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିର ରମ୍ୟ ଉପହାର 

   ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ରମା'ଙ୍କ ପରି ! ! 

ସରଗଠୁ ବଡ଼ ଆମ ପିତୃଦେବ 

    ପୃଥିବୀଠୁ ବଡ଼ ମାତ , 

ବିଶାଳ ହୃଦୟ ଦୁହିଁଙ୍କର ସତ୍ୟ 

   ଶାବକର  ମନମିତ ! ! 

ସର୍ବ କାମନାରେ ଶାବକ ସର୍ବାଗ୍ରେ 

    ଆଖିର ରତନ ଜ୍ୟୋତି , 

କିବା ଦିନରାତି ଦ୍ଯନ୍ତି ଏକାକରି 

   ଆଧାର ଯୋଗାଡେ ପ୍ରୀତି ! ! 

ମାଆ ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ସୁଖ ପ୍ରଦାୟିନୀ 

   କେତେବଡ଼ ତା'ର ତ୍ୟାଗ 

ଦଶମାସ କାଳ ଗର୍ଭେକରି ଭାର 

    କରିଛି କଷଣ ଭୋଗ ! ! 

ଏ'ରମ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିକୁ ଆଣିଛି ଆମକୁ 

    ଧନ୍ୟତା ହୃଦୟ ଚିତ୍ତ , 

ବକ୍ଷରୁ ଅମୃତ   ସମର୍ପିଛି ସେ'ତ 

   ମନଭାବନା'ର ମିତ ! ! 

ମାଆ ଚିହ୍ନେ ପେଟ ନକରି ଆକଟ 

   କରେ ନାହିଁ କେବେ କଳି , 

ପରଷି ଦିଅଇ ଖାଦ୍ୟ ଭଳିଭଳି 

   କ୍ଷୁଧାଜ୍ଜ୍ଵଳା ଯାଏଟଳି ! ! 

    

ପିତା ଶିରୋମଣି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦଇ 

   ସନ୍ତାନତା  ଗୁଣମଣି , 

ଉଚ୍ଛୁର ହେଲାଣି ଆସି ନାହିଁ ମଣି 

   ବାରବାର  ହୁଏଗୁଣି ! ! 

ମାତା ଗର୍ଭଧାରୀ ହୁଏନି ସମ୍ଭାଳି 

    ଅପଲକେ ଚାହିଁଥାଏ , 

କୁଳର ନନ୍ଦନ  ଆଖିର ସପନ 

   ଦୂରୁଦେଖି  ହସିଦିଏ ! ! 

 

ରୋଗଶୋକ ବେଳେ ରହେ ଉଜାଗରେ 

  ଆହାକିତା ସେବାନିଶା , 

ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର  ହୃଦୟ ତାହାର 

 ସଜାଡି ରଖେସେ' ବସା ! ! 

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ମାତାପିତା ଶ୍ରେଷ୍ଠ 

   ଆଦ୍ୟଗୁରୁ ପରମଂବ୍ରହ୍ମ , 

ନୈତିକତା ଶିକ୍ଷା ତାଙ୍କ ମନବାଞ୍ଛା 

    ସଂସ୍କାରିତ ହେଉ ପୁତ୍ର ! ! 

ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା ଲଭି ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି 

    ସମାଜ କଲ୍ୟାଣ କରୁ , 

ଦେଶ ମାତୃକାର ସାଜୁ ଯୋଗ୍ୟବର 

    ବାକ୍ୟରୁ  ଅମୃତ ଝରୁ ! ! 

କୋମଳ ପାଦରେ ଚାଲିଛେ ସତରେ 

    ମାତାପିତା ହାତଧରି , 

ପଡିଯିବା ଭୟ ନଥିଲା ଆମର 

    ବିଶ୍ଵାସେ ଭରଷା କରି ! ! 

ସେଇ ବିଶ୍ଵାସକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବାକୁ 

   ପିତାମାତା ସେବାକର , 

ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି ଭବିଷ୍ୟତ ନିଧି 

   ଝରିବ ଅମୃତ ନୀର ! !