ସପନ ବଣିକ

ଭଲ ପାଇବାର ପ୍ରତିଦାନ କିଛି

ମାଗି ତ ନଥିଲି ଦିନେ

ଖାଲି ଯାହା ତୁମ ଛବିଟିକୁ ସଖୀ

ସାଇତିଥିଲି ମୁଁ ମନେ I

ଆଖିତଳେ ମୋର ପ୍ରୀତିର ମଶାଲ

ତୁମେ ଦେଇଥିଲ ଜାଳି

ଅତି ସରାଗରେ କହିଥିଲ କାନେ

ରାତିରେ ଆସିବ ବୋଲି I

ରାତିକ ପାଇଁକି ସପନରେ ସଖୀ

ଆସିଥିଲ କିଆଁ କୁହ

ଛାତିରେ ଭରିଲ ଅସହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଆଖିରେ ଭରିଲ ଲୁହ ।

ଦେଇଥିଲ ତୁମେ କେତେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି

ଚାଲିବ ହାତକୁ ଧରି

ଗୋଟିଏ ରାତିରେ ସପନ ଭାଙ୍ଗିଲ

ଚାଲିଗଲ ପର କରି I

କେତେ ଉପହାର ଦେବ ବୋଲି ସଖୀ

କହିଥିଲ କାନେ କାନେ

ବାଟଭାଙ୍ଗି ତୁମେ ଚାଲିଗଲା ବେଳେ

ପଡିଲାନି କିଛି ମନେ ।

ନିଜହାତେ ମୋର ମିଳନ କୁଞ୍ଜ

ସଜାଇଥିଲି ମୁଁ ସଖୀ

ସବୁ ଜାଣି ତୁମେ ଅଜଣା ରହିଲ

ଭିଜାଇଲ ମୋର ଆଖି I