ସନ୍ଧ୍ୟା

ହେଲା ସନ୍ଧ୍ୟାକାଳ       ନିଜ ନିଜ ନିଡ଼େ

          ଗତିକଲେ ପକ୍ଷୀ ଗଣ,

ଲୋହିତ ବରଣେ         ପ୍ରତୀଚୀ ଅଚଳ

          ଚୂଳେ ବିଜେ ଅଂଶୁମାନ l

କୁଂକୁମିତ ଦେଖି         ବାରୁଣୀ ଗଗନ

          ଏମନ୍ତ ହୁଏ ପ୍ରତୀତ,

ରବି ରଙ୍ଗକାର       ହିଙ୍ଗୁଳେ ରଙ୍ଗେ କି 

          ହୋଇଛି ଏହା ଚିତ୍ରିତ l

ବାରୁଣୀ ତରୁଣୀ         ସଜାଇ ପିନ୍ଧିଛି

           କି ଅବା ରଙ୍ଗ ବସନ,

ତା ମଥା ସିନ୍ଦୁର         ବିନ୍ଦୁ ପ୍ରାୟ ରବି

           ମଣ୍ଡଳ ଦିଶେ ଶୋଭନ l

ସରୋବର ନିରେ         ଦୁଃଖିତ ଅନ୍ତରେ

          ମୁଖ ମୁଦିଲା ପଦ୍ମିନୀ,

ବନ୍ଧୁ ଆଗମନେ           ସମୟ ନିରେଖି

          ହରସିତା କୁମୁଦିନୀ l

ବଗୁଲା ବଗୁଲି          ଦୁଃଖରେ ଗମିଲେ

         ସର ବିପରିତେ କୂଳେ,

ହଂସରାଳୀ ଦଳ           ଉଡି ଗତି କଲେ 

          ସନ୍ନିକଟ ଗିରି ଚୁଳେ l

କୁସୁମ କୁଟୁମ୍ବ          ବିକାଶେ ଉନ୍ମୁଖ

       ହେଲେ ବନେ ଉପବନେ,

କ୍ରୋଟର ଭିତରୁ         ବାହାରି ଦିବାନ୍ଧେ

         ଭ୍ରମିଲେ ହରଷ ମନେ l

କ୍ରମେ କ୍ରମେ ଛାୟା       ଗଭୀର ହୋଇଲା

         ତାରା ମୟ ହେଲା ବ୍ୟୋମ,

ଅବନୀ ମଣ୍ଡଳ           କରି ଧବଳିତ

        ଉଦୟ ହୋଇଲେ ସୋମ l।