ମାଟିର ସନ୍ତାନ

ଜନମ ଲଭିଲୁ ମାତା ଗରଭରୁ 

           ବଢିଲୁ ଧରଣୀ କୋଳେ ।

ସେ ମାଟି ମାର ଶାକ ତଣ୍ଡୁଳରେ 

              ତାରି ଏନ୍ତୁଡି ଶାଳେ ।

ପ୍ରିୟ ପରିଜନ ସାଗଂ ସାଥି ମେଳେ 

              କାହିଁ ଚାଲିଗଲା ଦିନ।

ଯେତେ ଖୋଜିଲେ ବି ଆଉ ମିଳୁନାହିଁ 

            ମିଳେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆହ୍ବାନ ।

ଯୁବା ବୟସରେ ଶପଥ ନେଲୁ ରେ

             ଅର୍ଜିବୁ ଅକ୍ଷୟ କିର୍ତ୍ତି।

ଶରୀରେ ମନରେ ସଂଚୟ କରିଲୁ

             ଦମ୍ଭ ସାହସ ଶକତି  ।

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆହ୍ବାନେ ଚାଲିଗଲୁ ତୁହି 

              ଦେଶର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ଦେଶ ମାତ୍ରୁକାର ସମ୍ମାନ କୁ ରଖି 

              ସହିଦ ହେଲୁରେ ତୁହି ।

ଏ ମାଟି ମାର ହେ ବୀର ସନ୍ତାନ 

            ଦେଶ ପାଇଁ ଦେଲୁ ଜୀବନ ।

କୋଟି କୋଟି ମନ କିଣି ନେଇ ଗଲୁ

          ତୋତେ ଶତ କୋଟି ପ୍ରଣାମ ।

ମାର କିରୀଟି କାଶ୍ମୀର ସୀମା ରେ

             ବଇରୀ କୁ କଲୁ ସଂହାର ।

ଶେଷ ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ ଥିବା ଯାଏ ତୋର

             କରିଛୁ ଶତତ ପ୍ରହାର ।

ଆଜି ଏଇମାଟି ଲୁହ ଝରାଉଛି

          ଦେଇଛି ରେ ତୋତେ ହଜେଇ ।

ବ୍ରୁଥା ଯିବ ନାହିଁ ତୋର ବଳିଦାନ

              କରିଛୁ ତୁ ଯେଉଁ ଲଢେଇ ।

ମାଟି ମାତ୍ରୁକାର ରୂଣକୁ ଶୁଝିଲୁ

              ନିଜର ଜୀବନ ଦେଇ ।

ପୁତ୍ରର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳୁ ପାଳୁ ତୁହି

              ମାଟିପରେ ଗଲୁ ଶୋଇ ।

ଚାଲିଗଲୁ ତୁରେ ଅଫେରା ବାଟରେ

             ଆଉ କେବେ ଫେରିବୁନି ।

ଝୁରିବ ଏମାଟି ଏପବନ ପାଣି 

                ଦିନ ରାତି ଗଣି ଗଣି ।

ଶ୍ରଧାଞଳି ଘେନ ହେ ବୀର କୁମର 

              କାମନା ଏତିକି ମୋର ।

ଯେଉଁ ଠାରେ ଥାଅ ଭଲରେ ହିଁ ଥାଅ

                ପ୍ରାର୍ଥନା ବିଭୁ ପୟର ।