ସମୟ ଦିଏ ଆହ୍ୱାନ

ଆମ ଜନ୍ମଦିନ ସରାଗ ବିହୀନ

ହେଉ ନାହିଁ ପିଠାପଣା

ଜଳୁ ନାହିଁ ଦୀପ ସ୍ନେହ ସଳିତାରେ

ହେଉ ନାହିଁ ବନ୍ଦାପନା ।

ଅନୁସରି ଲୋକେ ପାଶ୍ଚାତ୍ଯ ସଭ୍ଯତା

ଲିଭାଇ ମହମବତୀ

ପାଳନ କରନ୍ତି ହାପି ବାର୍ଥ ଡେ

ଗୀତନାଟ ଭୋଜି ପାର୍ଟି ।

ବଦଳି ଗଲାଣି ଆମ ରୀତିନୀତି

ସମାଜ ପର୍ବପର୍ବାଣୀ

ଛାତିକୁ ଥରାଏ ଶବ୍ଦ ବିକଟାଳ

ଉଚ୍ଚ କାନଫଟା ଧ୍ବନି ।

ନାହିଁ ଆମ୍ବତୋଟା ନିମ୍ବ ଓ ଅଶ୍ବସ୍ତ 

ବରଗଛ ଘନ ଛାୟା

ବଢେ ପ୍ରଦୂଷଣ ଉଚ୍ଚ ତାପମାତ୍ରା

ଦୁର୍ନୀତି ବିସ୍ତାରେ କାୟା ।

ଆଗ ପରି ଆଉ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ

ନାହିଁ ଆଦର ସମ୍ମାନ 

ଅର୍ଦ୍ଧନଗ୍ନ ବେଶେ କାଢନ୍ତି ଫେସନ

ନକରି ଲାଜ ସରମ ।

ଘର ପରିବାର ସମ୍ପର୍କ ସମ୍ବନ୍ଧେ

ନାହିଁ ପୂର୍ବ ମଧୁରତା

ଦାନ ଦୟା ଧର୍ମ ହୁଅଇ ଅଦୃଶ୍ଯ 

କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ଯ ମାତାପିତା ।

ମଣୁଛି ମଣିଷ ଆପଣାକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ 

ହେଉଅଛି ସ୍ବାର୍ଥପର 

ଜଳୁଛି ହୃଦୟ ହିଂସା ଅଶାନ୍ତିରେ

କରୁଛି ବିଷ ଉଦ୍ଗାର ।

ଶବ୍ଦେ ବିଜ୍ଞାପିତ ମହତ୍ତ୍ବ ରହିତ

ବଜାର ବୈଶ୍ବୀକରଣ

ଖାଦ୍ଯ ଗୁଣବତ୍ତା ମାନ ମୂଲ୍ଯାଙ୍କନେ

ହୁଅଇ ଅପମିଶ୍ରଣ ।

ପାହୁ କାଳରାତ୍ରୀ ହେଉ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ

ଉଦ୍ଭାସୁ ବିବେକ ଜ୍ଞାନ 

ବିକଶୁ ସୁମନ ଚହଟୁ ସୁରଭି

ସମୟ ଦିଏ ଆହ୍ୱାନ ।