ସ୍ମୃତି

ଭୁଲି ମୁଁ ପାରୁନି ଅତୀତକୁ ମୋର

ମନେ ପଡେ ବେଶି ତୋର ସ୍ମୃତି,

ବଂଚିଛି ସିନା ମୁଁ ଦୁନିଆଁ ଆଖିରେ

ତୋ ପାଇଁ ତ ଜଳି ସାରିଛି ମୋ ଜୁଇ ॥

ଭଲ ପାଉଥିଲୁ ଦିନେ ମତେ ପ୍ରିୟା 

ଭୁଲି ଗଲୁ ସବୁ ପଛକଥା ପୁରୁଣା ଦିନ ,

ତୋ ପାଇଁ ଦିନେ ପାଗଳ ମୁଁ ଥିଲି 

ତୋ ପ୍ରେମ ରେ ପାଗଳ ଥିଲା ମୋ ମନ ॥

ଭଲ ପାଇବାର ମୋ ସାଥେ ଛଳନା କରି 

କି ଲାଭ ପାଇଲୁ ତୁ ପ୍ରିୟା କହ,

ତୋ ମଙ୍ଗଲ ମନାସି ଯେ ମନ୍ଦିରେ ଦୀପ ଜାଳୁଥିଲା

ତା ଆଖିେରେ କାଇଁ ପାଇଁ ଦେଲୁ ଲୁହ॥

ଖାଲି ଲୁହ ତୁ ଦେଇନୁ ଏ ଆଖିରେ ମୋ ପ୍ରିୟା

ମୋର ବଶ୍ୱାସେ ବି ଦେଇଛୁ ବିଷ ,

ସରଲ ନିରିହ ମଣିଷ ହାତ ରୁ ତୁ ତ ଲୋ

ଛଡେଇ ନେଇଛୁ ତୁ ତା ମୁହଁର ସବୁ ହସ ॥

ହସିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ବି ହସି ମୁଁ ପାରେନି

ଆଜି ହସିବା ହେଇଛି ମୋ ପାଇଁ ମନା,

ସବୁ ହସ ଖୁସି ନେଇ ଚାଲି ଗଲୁ

ମୋର ଏ ହୃଦୟକୁ କରି ଚୁନା ॥

ସ୍ମତି ତୋର ସବୁ ମନେ ପଡେ ଆଜି 

ମନେ ମରେ ସବୁ ମୋ ମନର ବେଦନା,

କୋଉଠି ଅଛୁ ତୁ ଫେରି ଆ ସାଥି

ତୋ ବିନା ଏକା ଏ ଜୀବନ ଜୀଇଁ ହୁଏନା ॥

ମରିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ବି ମରି ମୁଁ ପାରେନା

ସାଜିଛି ପରା ବଂଚିବା ପାଇଁ କାହାର ବାହାନା ,

ମୁଁ ପରା ପ୍ରିୟା ଜଣେ ବିରହୀ ପ୍ରେମିକଟିଏ 

ମରିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ବି ଆଜି ମୁଁ ପାରେନା ॥