ତୁମ ବିନା ମୁଁ

ଫୁଲ ବିନା ଭଅଁର ଯେମିତି

ରାଧା ବିନା କୃଷ୍ଣ ସେମିତି ।

ତୁମ ବିନା ଆଜି ମୁଁ ଏକା ସାଥି

ତୁମକୁ ଖାଲି ଝୁରି ମରୁଥାଏ ଦିନରାତି ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ବିନା ପଦ୍ମ ସେମିତି

କଇଁ ବିନା ଜହ୍ନ ଯେମିତି ।

ତୁମକୁ ଥରୁଟେ ଦେଖିବା ପାଇଁ 

ଅପେକ୍ଷାରେ ମୁଁ ଥାଏ ସାରା ରାତି ।

ଭଅଁର ବିନା ଫୁଲର ମହତ୍ତ୍ୱ

କୃଷ୍ଣ ବିନା ରାଧାରାଣୀର ଅସ୍ତିତ୍ତ୍ୱ ।

ଠିକ୍ ସେହିପରି ତୁମ ବିନା 

ମୋ ହୃଦୟ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ହୁଏ ଖାଲି ଦଗ୍ଧିଭୂତ ।

କଇଁ ଯେମିତି ଚକାଜହ୍ନକୁ ଝୁରେ

ପଦ୍ମ ଝୁରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଚେନାଏ କିରଣ ।

ଠିକ୍ ସେମିତି ତୁମକୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ମୁଁ 

ବଂଚି ଥାଉ ଥାଉ ଆଜି ପଥର ସମାନ ।