ସ୍ମୃତି ଜାଳୁଅଛି ଆଜି

କାହିଁକି ଚନ୍ଦ୍ରମା କଳଙ୍କ କାଳିମା

ଦେହରେ ସାଇତି ରଖି

ରାତ୍ରିର କୋଳରେ ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟର

ସାଜୁଛୁ ତୁ ମୁକ ସାକ୍ଷୀ ।

ଶାନ୍ତ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଜ୍ୟୋତ୍ସା କରେ ଆନମନା

ତନୁ ଭରେ ଶିହରଣ

ସାଥି ପାଶେ ବସି ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ହସି

କରୁଥିଲି ଅଭିମାନ ।

ହାତ ଠାରି ଡାକି ମୁହେଁ ଲାଜ ମାଖି

କିଣିନେଲୁ ହୃଦୟକୁ

ଲଙ୍ଘିଗଲି ସୀମା ଭାଳିନାହିଁ ଜମା

ସମାଜର ବନ୍ଧନକୁ ।

ହଜିଲା ସେ ଦିନ ଝୁରେ ନିତି ମନ

ହାରିଗଲି ପ୍ରେମ ବାଜି

ଭୁଲିଗଲା ସାଥି ମିଳନର ଗୀତି

ସ୍ମୃତି ଜାଳୁଅଛି ଆଜି ।

ନେତ୍ରେ ଅଶ୍ରୁଧାର ଏକାନ୍ତ ନିଜର

ଭଙ୍ଗା ସପନକୁ ସ୍ମରି

 ବ୍ୟଥାର ସହରେ ବଞ୍ଚିଛି ମିଛରେ

କଳଙ୍କର ରଙ୍ଗ ଭରି ।

ଅତୀତ ହସୁଛି ଅଧୁନା କାନ୍ଦୁଛି

ତୁ ବସିଛୁ ନୀରବରେ

ସାକ୍ଷୀ ବୋଲି ତୁହି ମନୁ ଭୁଲିନାହିଁ

ଚାହିଁଅଛି ନିର୍ଲିପ୍ତରେ ।

ମୋର ମନ ବ୍ୟଥା ଅକୁହା ସେ କଥା

ପାରୁଛୁକି ହୃଦେ ସହି

ପଚାରିବୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପ୍ରିୟକୁ ଲୋ ଜହ୍ନ

ପ୍ରତାରଣା କଲା କାହିଁ ?