ସ୍ମୃତି ଏକ ରୂପା ଜହ୍ନ

ଯାଇଥିଲୁ ଦିନେ ବୁଲିବାକୁ

   ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ଧାମ ପୁରୀ,

ବସ୍ ଭିତରେ ନାଚ, ଗୀତ ସଙ୍ଗେ

   ମଜା ମଜଲିଶ୍ ଯାଇଥିଲା ଭରି ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପହଞ୍ଚି 

    କଲୁ ଜଗା ଦର୍ଶନ ,

ବାଇଶି ପାହାଚେ ପାଦ ରଖୁ ରଖୁ

  ମନେ ଭରି ଗଲା ଭକ୍ତି ଅମାପ ।

ଗରୁଡ଼ ସ୍ତମ୍ଭ ରୁ ପତିତପାବନ

   ଆହା କି ମନଲୋଭା,

ଚର୍ତୁ ଦିଗର ପରିବେଶ ମନ କିଣେ 

  ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ଚକାଡୋଳା ।

ସକାଳ ଆରତୀ ଦେଖି

   ମନ ହେଲା ପ୍ରସନ୍ନ,

ପରିବାରର ସବୁ ସାଙ୍ଗ ହେଇ

   କରିଲୁ ଜଗା ଦର୍ଶନ ।

ତହିଁ ବାହାରିଲୁ 

   ଜେଜେଙ୍କ କଥା ମାନି ,

ମନ ହେଲା ପ୍ରସନ୍ନ

  ଲୋକନାଥ ମନ୍ଦିର ର ଶୋଭା ଦେଖି ।

ମନ ମୋହିନେଲା ସମୁଦ୍ରର ଢେଉ

  ବେଳାଭୂମିରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ଓଟ,

କେତେ ଖୁସି, ଗପ କରି

  ଉଠେଇଲୁ ମିଶି ଫଟୋ । 

ଭୋଜିର ଆସର ଜମିଗଲା

   ରାମଚଣ୍ଡୀ ଝାଉଁ ବଣେ,

ସ୍ମୃତି ସବୁ ସାଉଁଟି ନେଲୁ

  ଯାହା ଆଜି ବି ରହିଛି ମନେ ।

କୋଣାର୍କର କୀର୍ତ୍ତି ଦେଖି

   ମନ ହେଲା ଆଚମ୍ବିତ,

ବାରଶହ ବଢେଇ ଙ୍କ ଜୀବନ ରଖି

  ଆଜି ବି ଅମର ବୀର ଧର୍ମପଦ । 

ଜୀବନ ବହିର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୃଷ୍ଠାରେ

   ସାଇତି ରହିଛି ଏଇ ଦିନ,

ପରିବାର ସହ ସେ ଖୁସିର ମାହୋଲ

  ସତେ ସ୍ମୃତି ଏକ ରୂପା ଜହ୍ନ । ।