ଶୁଣ ପ୍ରିୟ ବିଶ୍ବବାସୀ

ବସନ୍ତ ଆଗମେ ମଳୟ ହିଲ୍ଲୋଳେ

ଆମ୍ର କୁଞ୍ଜ କିଶଳୟ

ଉଠଇ ଉଜ୍ଜ୍ବଳି ବଉଳର ପେନ୍ଥା

ଦେଖି ନବ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ।

ବୁଣେ ଆଲୋକରେ ରଙ୍ଗର ମୁରୁଜ

ସବୁଜ ସ୍ବପ୍ନ ସୁନ୍ଦର 

ପ୍ରସାରେ ଦିଗନ୍ତେ ସମ୍ଭାବନା ନୂଆ 

ଆଶା ନବ ସୃଜନର ।

ଅତୀତ ତା ପୃଷ୍ଠା ଶୁଖି ଝରିଯାଏ 

ପଲ୍ଲବିତ ନବପତ୍ର

ପଞ୍ଚମ ରାଗରେ ତୋଳଇ ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ସ୍ବର ଅମୃତ ମଧୁର ।

ଚାହିଁ ଜୁଳୁ ଜୁଳୁ ମୁଖକୁ ପ୍ରକାଶି

ହସି କହେ ଆମ୍ବ କଷି

ଲୋଡେ ମୁଁ ପ୍ରଯତ୍ନ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିକାଶ

ଶୁଣ ପ୍ରିୟ ବିଶ୍ବବାସୀ ।

ନ ଜଳୁ ହୃଦୟେ ସ୍ବାର୍ଥ ଅହମିକା

କ୍ରୋଧ ହିଂସା ଦାବାନଳ

ବସୁଧା କୁଟୁମ୍ବେ ସହ ଅବସ୍ଥାନେ

ଉନ୍ମେଷୁ ପ୍ରାଣ କମଳ ।

ଅକ୍ଷର ସ୍ବର୍ଣିମେ ରଚୁ ବର୍ତ୍ତମାନ 

ଜୀବନ ନୂଆ ଅଧ୍ଯାୟ

ବଢୁ ସଦ୍ଭାବନା ସତ୍ଯ ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ

ସୃଷ୍ଟି ହେଉ ମଧୁମୟ ।