ଜଗତ ଦହନଶୀଳ

ଜଗତ ଦହନଶୀଳ

ତେଣୁ, ସବୁକିଛି ଜଳେ 

ମୁଁ ବି ଜଳୁଛି 

ଜାଳିବା ଏକ ଧର୍ମ 

ଜଳି ଜଳି ଜାଣିଛି,

ଶେଷରେ ଜଳିବ ହାଡ ମାଂସର ଦେହ ।

ଯୌବନର ଦହନ ଶକ୍ତି ଅଛି ବୋଲି 

ସର୍ବାଙ୍ଗରେ କାମନା ଜଳେ 

ଏ ଗୋଟେ ଦେହର ଜ୍ବଳନ 

କାମନାର ଊହ୍ନେଇରେ ତେଣୁ 

ଖଇପରି ଫୁଟୁଛି ଦେହ ।

ମନ ବି ପୋଡ଼ିଯାଏ

ଭାବନାର ଜ୍ବଳନରେ;

ଅଗ୍ନିର ଦାହିକା ଶକ୍ତିଠାରୁ 

ଭାବନାର ଦହନ ଶକ୍ତି ପ୍ରଖର 

ଦେହ ମନ ଏକାକାର ହେଲେ 

ହୁତୁ ହୁତୁ ଜଳେ ଜୀବନ ।

ହୃଦୟରେ ନିଆଁ ଲାଗିଲେ

ଜଳେ ଜୀବନ 

ସେ ନିଆଁର ଜ୍ଵଳନରେ 

ଦେହ ମନ ପ୍ରାଣ 

ସବୁକିଛି ଭସ୍ମୀଭୂତ ହୁଏ 

ରହିଯାଏ ଯାହାକିଛି ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ ।

ସବୁକିଛି ଜଳିଯିବ ଦହନ ଶକ୍ତିରେ 

ରହିବନି ଜଗତରେ କିଛି 

ଦେହ ମନକୁ ସମାଧିସ୍ଥ କରି 

ମୁଁ ଆଜି ନିଶ୍ଚଳ 

ଦିବ୍ୟ ଅଗ୍ନିର ବହ୍ନିରେ 

କରିବାକୁ ଆଲୋକ ସ୍ନାନ, 

ଆତ୍ମା ଏବେ ପ୍ରଜ୍ବଳିତ 

ପରମାତ୍ମା ସହ ହେବାପାଇଁ ଲୀନ ।