ଶୀର୍ଷକ *ଆଶିର୍ବାଦ*

ରାଗ *ଋଷିକୂଲ୍ୟା*

ଚନ୍ଦନଠୁ ବଳି ମା *ଆଶିର୍ବାଦ*

ଦିଅଁ ଓ ସେବାତା ପରାପ୍ରସାଦ

ହୁଏ ଦୂର ସବୁ ପଥ *ପ୍ରମାଦ*

ଗୁରୁ ମା ପରାରେ ଜନନୀ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ

ଏ ଜୀବନ ସେହୁ ଦିଅନ୍ତି

ସହି କେତେ କଷ୍ଟ ଜନମ କରନ୍ତି

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟେ କେତେ ଭୋଗନ୍ତି।

ପିତୃମାତୃ ସ୍ଥାନ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଅଟେ

ଆଜ୍ଞାକାରୀ ପରା ତାଙ୍କ ନିକଟେ

ମନୁଷ୍ୟ ସେ କରେ ଅତିହିଁ କଷ୍ଟେ

*ସର୍ବୋପରି* ମାତା ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ

ତାଙ୍କସେବା ଆମ *କର୍ତ୍ତ୍ୟବରେ*

ଦିଅଁଙ୍କର ପରି ନିତ୍ୟେ ଭକ୍ତି ତାଙ୍କରେ

ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଏ ପ୍ରଣ ତହିଁରେ ।

ଏ ଭବ ସଂସାର କର୍ମର ପାଇଁ

*ସନାତନ* ଧର୍ମ ଅଟେରେ ଯହିଁ

*ଶାନ୍ତିର ସନ୍ଦେଶ* ଗୁଞ୍ଜନ ଏହିଁ

ଅଟରେ ଏ *ପବିତ୍ର* ତା ପରି କାହିଁ

ଅଟେ ଏ ଭାରତର ଭୁଇଁ

ସତ୍ୟ ତ୍ୟାଗ ଧର୍ମରେ ଗୁଞ୍ଜୁଛି ଏହିଁ

ସେବା ଭକ୍ତି ପ୍ରେମକୁ ଚାହିଁ।

କର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ଜଡ଼ିତ ଭାରତବର୍ଷ

ମନ୍ତ୍ର ଅହିଂସା ଟି ଯାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ

ମୈତ୍ରୀ ଭାବ ଯାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ବ

ଦିଏ ଟି ଶାନ୍ତିର ଏ ମନ୍ତ୍ର ସନ୍ଦେଶ

କୃଷ୍ଣ ରାମ ଏହୁତ ଦେଶ

ଅମୃତ ଏ କାଳରେ କରେ ହରଷ

ଆସିଛି ନୂଆ ଉଲ୍ଲାସ।

ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ହେଉ ସାର୍ଥକ

ରହୁ ସେବ ଭାବ ଗୃହେ ଅନେକ

ପିତୃମାତୃ ସେବା କରନ୍ତୁ ଲୋକ

ଗୁଞ୍ଜୁରେ ଗୌରବ ହେଉରେ ବିକାଶ

ରାଷ୍ଟ୍ର ପ୍ରେମ ରହୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ପାଇଁ ପରା ଏ ମୃତ୍ୟୁ ଲୋକ

ରହୁ ବିଶ୍ବଗୁରୁ ରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ।