ଶ୍ରମିକ

ଶ୍ରମିକ ସେ ନିଜ ଶ୍ରମ ଦେଇ ନୂତନ ଗଢିଦିଏ

ତାହାରି ଶ୍ରମରେ ପ୍ରକୃତିର ରୂପ ବଦଳିଯାଏ ।

ସମଗ୍ର ସୃଷ୍ଟିର ସେ ଅମୂଲ୍ଯ ରତ୍ନ ନିରବ ସ୍ରଷ୍ଟା

ହୋଇପାରେ ଶ୍ରମଯିବି କିନ୍ତୁ ସେଇତ ଦିଗଦ୍ରଷ୍ଟା ।

ରାସ୍ତା ଘାଟ ବନ୍ଧ ବାଡ କଳ କାରଖାନା ଯେତେକ

ଗଢି ତୋଳିଛି ନିଜ ହାତେ ସେ ଅଟେ ପରା ଶ୍ରମିକ

ସମାଜ ହିତେ ସଦା ଲାଗିଥାଏ ଶ୍ରମିକର ଶ୍ରମ

ଅଭାବି ସେ କାଳ କାଳରୁ କିଏ ବୁଝେ ତା ମରମ ।

ସୁଉଚ୍ଚ ଅଟ୍ଟାଳିକା ଗଢି ରହି ଥାଏ ଚାଳ ଘରେ

ଚିରାଫଟା ଛିଡାବସନ ଶୋହେ ସଦା ତା'ଦେହରେ।

ପର ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖି, ସୁଖ ପରିବାରେ ଦିଏ ବାଣ୍ଟି

ଦିନ ସାରା ଖଟି ଖଟି ସୁଖିଯାଏ ପେଟ ଅଣ୍ଟା ତଣ୍ଟି ।

ପେଟ ପାଇଁ ଜୀବନେ ସିଏ କେତେ ଶ୍ରମ କରୁଥାଏ

ସମୟ ସାଥେ ନୂଆକରି ସେ ସଂସାର ଗଢି ଯାଏ ।

ମୁଣ୍ଡ ଝାଳ ତୁଣ୍ଡେ ମାରି ଗଢେ ଦୁନିଆକୁ ଖୁସିରେ

ତା'ଶ୍ରମର ଫଳ ଆଉ କେ ଜଣେ ଉପଭୋଗ କରେ ।