Library
Profile
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ
ହେଉଅଛି କେତେ ବେଶ ପଟୁଆର
ପ୍ରତିଦିନ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ
ନିତି ପ୍ରତିଦିନ ଲୀଳା ଦେଖିବାକୁ
ତୃଷ୍ଣା ରହିଛି ମନରେ
ପହଡ଼ ଭାଙ୍ଗିବା ଠୁ ପହଡ଼ ଯିବା
ନିତି ଦିନର ଘଟଣା
ମାନବୀୟ ଲୀଳା ହେଉଛି ପ୍ରକଟ
ଅଛି ଲିଖିତ ବର୍ଣ୍ଣନା
ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ଠାରୁ ରତ୍ନ ବେଦୀ ଯାଏଁ
ଲୋକାରଣ୍ୟ ଅହରହ
ଅଳ୍ପ ସମୟର ରହଣି ଭିତରେ
ବ୍ୟାପାର ଲାଗେ ଦୂରୂହ
ଦୁଇ ହାତ ଟେକି ଶରଣ ପଶୁଛି
ରଖ ଆହେ ମହାବାହୁ
ଭବ ସାଗରରେ ଭାସି ଯାଉଅଛି
କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ରହି ଥାଉ
ସାହା ନାହିଁ କେହି ଏହି ଦୁନିଆରେ
ସଭିଏଁ ସ୍ୱାର୍ଥରେ ବନ୍ଧା
ଦୁଃଖ ପରେ ଦୁଃଖ ହୁଏ ଅପ୍ରମିତ
ଜୀବନରେ ଖାଲି ବାଧା
ତୁମେ ପରା ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ
ଜାଣୁଛ ଅନ୍ତର ଦୁଃଖ
ତଥାପି କହୁଛି ଅନ୍ତରର ଦୁଃଖ
ନ ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ବିମୁଖ
ସଂସାର ଜାଲରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇଅଛି
ମୁକୁଳିବା ଆଶା କ୍ଷୀଣ
ତୁମ ଶ୍ରୀ ଚରଣେ ସମର୍ପି ନିଜକୁ
ଜୀବନ କଲି ଅର୍ପଣ
ମାର ତାର ଅବା ଯାହା କିଛି କର
ସବୁ ଇଚ୍ଛା ହିଁ ତୁମର
ଇଛାମୟ ତୁମେ ଇଚ୍ଛାରେ ଜଗତ
ଏ ଅଧମ ବା କି ଛାର!!
ବଳିୟାର ଭୁଜ କହନ୍ତି ସଭିଏଁ
ବାହୁ ବିନା ମହାବାହୁ
ପାପୀ ନେତ୍ର ପାଇଁ ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଉଛି
ସେହି ବଳିୟାର ବାହୁ
ଦୁଇ ବାହୁ ଟେକି ସମର୍ପି ନିଜକୁ
ଜଣାଉଛି ଦୁଃଖ ମୋର
ରକ୍ଷାକର ରକ୍ଷାକର ମହାବାହୁ
ଜୀବନ ଲାଗେ ଅସାର
ବଳିୟାର ବାହୁ ଥାଉ ଥାଉ ଆଜି
ଛାଡ଼ୁ ନାହିଁ ପିଛା ଦୁଃଖ
ବଳିୟାର ଭୁଜ ଯଦି ହେବେ ସାହା
କି କରି ପାରିବ ଦୁଃଖ!!
ରକ୍ଷା ଓ ସୁରକ୍ଷା ଆଶା ରଖି ମନେ
ଶ୍ରୀଭୁଜକୁ ଚାହିଁ ଅଛି
ଭୁଜ ତଳେ ମୋତେ ରଖ ମହାବାହୁ
ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି
ହୃଦ ମନ୍ଦିରକୁ ଆସ ହେ ମଣିମା
ମନ ହେଉଛି ଅସ୍ଥିର
ବିଷୟା ରସରେ ବୁଡ଼ି ଅଛି ମନ
ଜୀବନ ଲାଗେ ଅସାର
ସଂସାରର ମୋହ ମାୟା ଜାଲେ ଛନ୍ଦି
ତନ ମନ କଳୁଷିତ
ଭୌତିକ ସୁଖର ଲାଳସା ମନରେ
ପାପ ପଙ୍କରେ ପତିତ
ସୁଖ ଲାଳସାରେ ବୁଡି ଦିନ ରାତି
ମନ ଭୁଲି ପ୍ରଭୁ ନାମ
ବିପଦ ସମୟ ହେଲେ ଉପଗତ
ପ୍ରଭୁ ଚରଣେ ପ୍ରଣାମ
ଜ୍ଞାନ ଅଭାବରୁ କୁପଥ ରେ ମନ
ଭ୍ରମିଲା ସାରା ଜୀବନ
ଥକା ହୋଇ ବସି ମନ ଚାହୁଁ ଅଛି
ମଣିମାଙ୍କର ଶରଣ
ମଣିମା ଶୁଣିମା ହେଉ ନିବେଦନ
ହୃଦ ମନ୍ଦିରକୁ ଆସ
ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଜୀବନ ହୋଇବ ସାର୍ଥକ
ଲଭିଲେ ପ୍ରଭୁ ପରଶ
ଭକ୍ତର ଭାବକୁ ଜାଣ ଭାବଗ୍ରାହୀ
ଜାଗି ଉଠୁ ଭକ୍ତି ଭାବ
ହୃଦ ମନ୍ଦିରକୁ ଆସ ହେ ମଣିମା
ଜାତ ହେଉ ସତ୍ ଭାବ
ଏ ଭବ ସାଗରେ ଭାସି ଯାଉଅଛି
ପାଉନାହିଁ ଥଳକୁଳ
ଆସ ହେ ମଣିମା ନାଉରୀ ରୂପରେ
ଡାକୁଛି ହୋଇ ଆକୁଳ
ଡାକ ଶୁଭୁ ଅଛି ମଣିମା ମଣିମା
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ସିଂହଦ୍ଵାରେ
ଆସ ହେ ମଣିମା ଭକ୍ତ ହୃଦୟକୁ
ଏହି ଅଳି ଶ୍ରୀ ଛାମୁରେ
ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେ ଜୀବନ
ଘାଣ୍ଟି ହୁଏ ପ୍ରତିଦିନ
ବହୁ ଦିନ ହେଲା ଯାଇନି ମନ୍ଦିର
ଡୋରି ଲଗାଅ ବହନ
ଦର୍ଶନ କରିବି ଯାଇ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର
ମନରେ ବାନ୍ଧିଛି ଆଶା
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ଜଗନ୍ନାଥ
ତୁମେ ହିଁ ଆଶା ଭରଷା ।
