ଶୋଷଣ

ଆଧୁନିକତାର  ପ୍ରପଞ୍ଚ ଆବେଶେ

    ଯନ୍ତ୍ରଦାସ ଏ ମାନବ

ମତ୍ତ ଅବିଚାରେ  ଶୋଷଣ ତୋଷଣେ

     ହତବୁଦ୍ଧି ହତବମ୍ବ

    ମହାମାରୀ ଦୁଃଖକ୍ଳେଶ

ଘୋଟେ ଅବସାଦ    ମାରାତ୍ମକ ବ୍ୟାଧି

     ସୃଷ୍ଟିର ମହା ବିନାଶ ।

ଭୋଗ ସୁଖ ସ୍ୱପ୍ନ    ଆଶା ଅସୁମାରୀ

     ଦୁର୍ବାର ସ୍ୱାର୍ଥ ଲାଳସା

ବଢାଏ ଜୀବନେ  ହି°ସା 6ଦ୍ୱଷ ଲୋଭ

     ଧନରତ୍ନ ଜିଗୀବିଷା

     ମାୟାମୋହ ଅହଙ୍କାର

ବଡ଼ ହୀନିମାନ     ମଣିଷ ଜୀବନ

     ନରକ ସମ ସ°ସାର ।

ହେ ନୀଳ ଜଳଦ    ଚାତକ ପରାଏ

     ଚାହିଁଛି ମୁଁ ନିର୍ନିମେଷ

ବରଷ ଶୀତଳ     ଜଳ ଶୁଭାଶିଷ

   ଜୀବନ ହେଉ ମୋ ତୋଷ

    ତୁମେ ମୋ ଆଶା ଭରସା

ଚରଣ ପଙ୍କଜ    ସୁଧା ପାନ କରି

    ମେଣ୍ଟିଯାଉ ମୋ ପିପାସା ।

ତୁମେ ସନାତନ    ଅମୃତ ନିର୍ଝର

     ଜୀବନର ମଧୁଛନ୍ଦ

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର    ବିମଳ ପ୍ରକୃତି

     ଚିନ୍ମୟ ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦ

    ମଙ୍ଗଳ ଶୁଭ କାରଣ

ଦିଅ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ    ଆହରୁ ମାନବ

   ନ କରୁ ବୃଥା ଶୋଷଣ ।