ଶୋଇଗଲେ ମୁଁ ଅଭଙ୍ଗା ନିଦରେ

ଥରେ ଶୋଇ ଗଲେ ଆଉ ଉଠିବିନି

ଏମିତିକା ନିଦ ସିଏ ।

ଶୁଣି ପାରିବିନି କିଛି ଜାଣିପାରିବିନି

ଯେତେ ଡାକୁଥିଲେ ଯିଏ ।।

ଅଧା ରହି ଯିବ ନିଃଶ୍ୱାସ ମୋହର

ସ୍ପନ୍ଦନ ମୋ ଥମି ଯିବ ।

ଶୋଇ ଥିବି ହେଲେ ମୋ ଦୁଇ ଆଖି

ଯେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁ ନଥିବ ।।

ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ଦେଖି ଦାନ କରିଦେବ

ମୋର ଏହି ଦୁଇ ଆଖି ।

ମୋର ଆଖି ନେଇ ପାରିବ ଯେମିତି

ସିଏ ଏ ଦୁନିଆ ଦେଖି ।।

ହୃଦୟକୁ ମୋର ଦେଇ ଦେବ ଦେଖି

ଖୋଜୁଥିବା ଲୋକଟିକୁ ।

ଅନୁଭବ କରିବ ତା ପାଖରେ ତମେ

ମୋ ଅସ୍ଥିତ୍ଵର ସତାକୁ ।।

ମୁଖାଗ୍ନି ଦେଇ ମୋ ଶବର ସଂସ୍କାର

କେବେ କେହି କରିବନି ।

ଶ୍ମଶାନକୁ ପରା ଭାରି ଡରେ ମୁଁ ଯେ

ସେ କଥାକୁ ଭୁଲିବନି ।।

ଶବକୁ ମୋହର ଦେଇ ଦେବ କୋଉ

ଡାକ୍ତରୀ କଲେଜରେ ।

କେତେ ଯେ ପିଲାଏ ଉପକୃତ ହେବେ

ପାଠ ପଢି ସେଇଥିରେ ।।

ପ୍ରକୃତରେ ଯଦି ଭଲ ପାଉଥିବ

ଆସି ଦେଖିଯିବ ମୋତେ ।

ଆଣିବ ମୋ ପାଇଁ ଫୁଲ ହାର ଟିଏ

ମୂଲ୍ୟ ତାର ହେଉ ଯେତେ ।।

ଭଲ ପାଉଥିଲେ କାନ୍ଦିବନି କେବେ

ବସି ମୋ ଶବ ପାଖରେ ।

ମୋର ଇଚ୍ଛା ସବୁ କରିବ ଯେ ପୁରା

ତୁମେ ପରା ଖୁସି ମନରେ ।।

ଥରେ ଆଉଁସିବ ମଥାକୁ ମୋହର

ସବୁ ରାଗ ଭୁଲି ଯାଇ ।

କ୍ଷମା କରିଦେବ ସବୁ କଥା ମୋର

ଯାହା ଦେଇଥିବି କହି ।।

ମନ ଉଣା କେବେ କରିବନି କେହି

ମୁଁ ଚାଲିଗଲା ପରେ ।

ଆଉ ଫେରିବିନି ଯଦି ଥରେ ଶୁଏ

ମୁଁ ସେ ଅଭଙ୍ଗା ନିଦରେ ।।