ଶୀତୁଆ ସକାଳ

ଏମିତି ଏକ ଶୀତୁଆ ସକାଳେ

  ତୁମ ସାଥେ ପ୍ରଥମ ଦେଖା

ଦେହକୁ ତୁମର ଥରାଇ ବହେ 

  ସୁଲୁସୁଲିଆ କୋହଲା ବାଆ l

ଆଗୋ ନୀଳପରି ଶୁଖି ଯାଇଥିଲା

    ପଦ୍ମ ପାଖୁଡା ପରି ଅଧର

ଫୁଲ ତୋଳିବାକୁ ଆସି ଛୁଟାଇଲ

    ପୀରତି ସୁଗନ୍ଧ ହୃଦୟେ ମୋହର l

କାଞ୍ଚନ ସମ ତନୁଯେ ତୁମରି

  ଶୀତର ତାଡନେ ହୁଏ ଅସ୍ଥିର

ଅଚିନ୍ହା ଅଜଣା ମଣିଷଟେ ମୁଁଯେ

   ସାଲଟିକୁ କରିବ କି ନିଜର !

ମନ କଥା ମନେ ରଖି

  ବଢ଼ାଇଲି ଯେବେ ତୁମ ହାତେ

ନୟନେ ନୟନେ ଦେଇଗଲ ଇସାରା

    କେତେ ଭଲପାଅ ବୋଲି ମୋତେ l

ପ୍ରତି ବରଷେଏ ଶୀତୁଆ ସକାଳ

  ମନେ ମୋ ଅସ୍ଥିର ଭରେ

ସାଲ ଟିଏ ଧରି ଅପେକ୍ଷା

  ଆସିବକି  ତୁମେ ପୁଣି ଥରେ ?

ଅତିଥି ଟେ ସାଜି ଆସିଥିଲ

  ପୀରତି ର ପସରା ମେଲି

ଅଜଣା ଏମନ କରିଥିଲି ଆଶ

 ସାରାଜୀବନକୁ ସାଥୀ ପାଇଛି ବୋଲି l