ଶୀତୁଆ ସକାଳ

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ଶୀତଳ ପରଶ 

    ବିଭବରେ  ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ , 

କବି ଲେଖନୀରେ ସଜଫୁଲ ଫୁଟେ 

   କାକର'ରେ  ଭିଜେଫର୍ଦ ! !  

  

ଶିଶିର କାକରେ କୁହୁଡି ବଳୟେ 

   ଶୋଭନୀୟ ଦିଶେ ଭବ , 

ସକାଳ ସୂରୁଜ  ଢାଳଇ ମୁରୁଜ 

   କୋମଳ  ପରଶ ଶୁଭ ! ! 

    

ସୃଷ୍ଟିର ବୈଚିତ୍ର୍ୟ ଷଡ ଋତୁଚକ୍ର 

    ସର୍ବଜନ  ବିମୋହିତ , 

ସମ୍ପଦ ମାଣିକ  କାକର ଶିଶିର 

    ଘାସ ଗାଲିଚାର ମିତ ! ! 

ଶୀତର ପ୍ରକୋପ ହୁଏ ଅନୁଭୂତ 

   ସୂରୁଜ ସାଜନ୍ତି ବନ୍ଧୁ , 

ପୂରୁବ ଆକାଶେ ବାଳ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହସେ 

   ଆଶୀର୍ବାଦେ ଝରେ ବିନ୍ଦୁ ! ! 

      

ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ସର୍ବେ କହନ୍ତି ଗରବେ 

    ପ୍ରକୋପ ଦେଖାନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ , 

ଅନୁଭୂତି ଛବି ଆଙ୍କିବାରେ କବି 

     ଅତୁଟ  ରଖଇ ଧର୍ଯ୍ୟ ! ! 

ଫୁଲ ଫଳ ହସେ ଅମୃତ ପରଶେ 

     ମାଟିମାଅା  ସରାଗରେ , 

ସାରା ସଂସାରଟା ଶୀତୁଆ ଶୀତୁଆ 

    ସୁଶୋଭିତ ବଦାନ୍ୟରେ ! ! 

ପ୍ରଥମ କିରଣ    ଅଂଶୁମାନଙ୍କର 

    ପଡିଛିକି   ଉପବନେ , 

ହରି ରାମ ଶ୍ୟାମ ଶୀତର ସୁପୁତ୍ର 

   ଶୀତବସ୍ତ୍ର  ପରିଧାନେ ! ! 

ପ୍ରେମଭାବ କର୍ମ ହୁଏ ସ୍ମୃତିମୟ 

    ଶୁଭ ଶୀତ ସକାଳରେ , 

ପିଲାଦିନ ଛବି  ଭାସିଉଠେ ପୁଣି 

    ଶୀତ ବାସ୍ନା ମହକରେ ! !