ଶୀତ ମହକ

        

  ଆଦ୍ୟ ପୁଷମାସ          ଆଗତ ବସନ୍ତ

             ନବ ଶିହିରଣ ଦେହେ

  ସ୍ଵାଗତ ଜଣାଏ           ମାତା ବସୁମତୀ

            ଧୀର ସମୀରଣ ବହେ ।

 ଶୀତରାଣୀ ସଙ୍ଗେ        କାକର ପସରା

             ବାଆ ସୁଲୁସୁଲୁ ଗାଇ

 ବସନ୍ତ ବାସନା           ଅଙ୍ଗେ ଉନ୍ମାଦନା

              ମନକୁ ହଜାଇ ଦେଇ ।

 ବାଳୁତ ସଙ୍ଗତେ          ବଣଭୋଜି ମାନ

          ଠାବେ ଠାବେ ଆୟୋଜନ

 ପାହାଡ ତଳରେ          ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ

              ଉତ୍ସବରେ  ଜନଗଣ ।

 ପହିଲି ଶୀତର             ମୃଦୁ ବିଚରଣେ

           ତନୁ ଅନୁଭବେ କ୍ଷୀଣ

 କୋମଳ ପରଶ            ଆତୁର ଶରୀର

            ଉଷୁମ ଲୋଡ଼ଇ ମନ ।

 ଶୀତଦିନ ନିଶି             ଲାଗେ ଅମାନିଆ

             ଅସରା ହୁଅଇ ସତେ

 ସପନ ସାଗର             ବୁଣିଦେଇ ଯାଏ

            ଅକୁହା କାହଣୀ କେତେ ।

 ସଂଜବେଳ ହେଲେ       ଦାଣ୍ଡ ପିଣ୍ଡା ପରେ

           ସାଙ୍ଗସାଥି ଘୋଡ଼ି ହୋଇ

 କାହାଣୀ ପସରା            ବାସନା ନିଆରା   

              ଆଉ ମିଳିବ କି ଭାଇ ?

 ଶୀତଦିନ ରାତି           ବୁଢୀମାଆ ତାତି

            ବେରୁହାଁ ପଟିର କୋଳ

 ସ୍ମୃତି ହୋଇଗଲା         ସେ ଦିନର କଥା

           ମନେପଡେ ସେହି କାଳ ।        

  

 ସବୁ ରାତି ଯଦି           ଲାଗନ୍ତା ଶୀତୁଆ

             ଫଗୁଣ ହୁଅନ୍ତା ମନ

 ମନ ଦରପଣେ            ଭାସି ଆସୁଥାନ୍ତା

             ପୁରୁଣା ସପନ ଦିନ ।